Pozwól, by łagodna obecność Boga przeniknęła twój umysł i serce.

Łk 6,39–42
Jezus opowiedział uczniom przypowieść: „Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj? Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Jak możesz mówić swemu bratu: «Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku», podczas gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka brata swego”.

Mistrzowie życia duchowego uważają, że najbardziej drażni nas w innych to, czego nie akceptujemy w samych sobie. Na ile zgadzasz się z tym twierdzeniem?

Zwracanie uwagi na malutką drzazgę w oku drugiego człowieka może być przejawem naszej niechęci, zazdrości i złośliwości. Może też być przejawem autentycznej troski o dobro bliźniego. Spróbuj spokojnie i bez osądzania zobaczyć, do której postawy bliżej ci w konkretnych sytuacjach, kiedy dostrzegasz drzazgę w oku drugiego człowieka.

Belka w oku uniemożliwia dostrzeganie rzeczywistości takiej, jak widzi ją Bóg: pełnej dobra, piękna i miłości. Słuchając ponownie dzisiejszej Ewangelii, spróbuj patrzeć na twoją codzienność oczami Boga.

Na zakończenie porozmawiaj z Bogiem twarzą w twarz, jak przyjaciel z przyjacielem.

Chwała Ojcu…

Czytelnia

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco