Popatrz na miniony tydzień jak na drogę, którą przebyłeś. Te wszystkie piękne i trudne momenty były krokami na tej drodze. Mogą też stać się treścią modlitwy, którą właśnie zaczynasz.

Łk 9,51–62

Gdy dopełniały się dni wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jeruzalem, i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i weszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by przygotować Mu pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jeruzalem. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: „Panie, czy chcesz, byśmy powiedzieli: Niech ogień spadnie z nieba i pochłonie ich?” Lecz On, odwróciwszy się, zgromił ich. I udali się do innego miasteczka. A gdy szli drogą, ktoś powiedział do Niego: „Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz”. Jezus mu odpowiedział: „Lisy mają nory i ptaki podniebne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć”. Do innego rzekł: „Pójdź za Mną”. Ten zaś odpowiedział: „Panie, pozwól mi najpierw pójść pogrzebać mojego ojca”. Odparł mu: „Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże”. Jeszcze inny rzekł: „Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu”. Jezus mu odpowiedział: „Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego”.

Jezus jest w drodze. Podobnie jak my wszyscy mierzy się On z różnymi wyzwaniami i przeciwnościami. Ma jednak jasny i określony kierunek: zmierza do Jeruzalem. Pomyśl, co jest twoją Jerozolimą. Jakie wielkie plany, marzenia i pragnienia nadają kierunek i sens drodze twojego życia?

Jezus idący do Jerozolimy napotyka opór i wrogość. Dla Jego uczniów jest to bolesne i frustrujące. Pewnie dla Niego samego też. Jednocześnie pomaga On swoim przyjaciołom przejść ponad złością i frustracją oraz kreatywnie i łagodnie szukać nowych dróg i rozwiązań. Tobie też może pomagać w podobnych trudnych momentach. Jeśli chcesz, możesz Go zaprosić do tego, z czym teraz się mierzysz.

Bywa, że to nie zewnętrzne przeciwności, ale to, co nosimy w sobie, zatrzymuje nas w drodze. Czasem jest to żal, lęk lub paraliżująca tęsknota. Tymczasem wszyscy nosimy w naszych sercach zaproszenie do królestwa Bożego; do większej miłości, sprawiedliwości i pokoju. Spróbuj przyjrzeć się temu, jak Bóg opisał swoje królestwo w twoim sercu.

Możesz pozostać z Jezusem tak długo, jak chcesz. To może być serdeczna rozmowa albo spokojne trwanie w milczeniu.

Ulubione

Modlitwy dnia

Playlisty

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco