Dzień 3

„I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic mi nie pomoże”.

1. Daj sobie chwilę, by się zatrzymać i zauważyć to wszystko, co dzieje się w tobie.
    
2. Wyobraź sobie scenę, którą opisuje św. Łukasz w Dziejach Apostolskich, kiedy Apostołowie Piotr i Jan uzdrawiają człowieka na stopniach bramy świątyni. Nie mają pieniędzy, ale dają mu swoje współczucie, zauważają go i dzielą się z nim wiarą – tym, co mają najcenniejszego. Dokonuje się cud, bo ktoś okazał miłość, i… Apostołowie wpadają przez to w kłopoty.
    
3. Rozważ, że dzisiejszy świat wysoko ceni dzieła miłosierdzia. Stają się one narzędziem weryfikacji czyjejś wiarygodności. Jednak jak łatwo o pomieszanie intencji, jak łatwo wykorzystać pomoc innym, by zyskać poklask lub zwyczajnie poczuć się lepiej. Na ile nasza działalność charytatywna jest motywowana poczuciem winy? Na ile jest ona przez nas blokowana – przez nasze ego – ponieważ boimy się coś stracić albo lękamy się oszustwa?
    
4. Odpowiedz sobie na pytanie, czy może czasem nie lepiej po prostu pozostawić osąd Bogu. Zaufać i pozwolić się wykorzystać, w wolności, sięgając do miłości, życzliwości. Być hojnym jak Bóg, który „marnuje” łaskę, miłość i życie.