Dzień 4

„Miłość cierpliwa jest”.

1. Daj sobie chwilę, by się zatrzymać i zauważyć to wszystko, co dzieje się w tobie. 
    
2. Wyobraź sobie sytuację, kiedy bardzo się spieszysz i nagle utknęłaś/utknąłeś w korku lub popsuł ci się samochód. Poczuj emocje, które rodzą się wówczas w tobie.
    
3. Rozważ, że oczekiwanie, by rzeczy działy się tak, jak ty tego chcesz, może być w tobie bardzo silne i powodować gwałtowne reakcje. Czasem chodzi o świat zewnętrzny, a czasem o nas samych. Możemy oczekiwać, że świat, nasi bliscy i my sami będziemy „jacyś”. Kiedy rzeczywistość nie odpowiada na to oczekiwanie, najczęściej pojawia się w nas gniew lub frustracja – będąca de facto rodzajem gniewu. Spójrz jednak na Boga. Mimo że cała rzeczywistość, mówiąc łagodnie, odbiega od pierwotnego planu, On spokojnie i cierpliwie przyjmuje to, co jest, i czeka, aż wszystko dojrzeje. Często przypominamy niecierpliwych żniwiarzy z przypowieści o pszenicy i kąkolu. Żniwiarze chcą wyciąć kąkol przed żniwami. Gospodarz pozwala, by rosły razem do żniw. Niecierpliwość może zniszczyć efekt, który jest możliwy tylko, jeśli proces „zadzieje się” swoją dynamiką. Bóg ma czas. 
    
4. Odpowiedz sobie na pytanie, czy potrafisz zaufać, że to, co się dzieje, choć nie spełnia twoich oczekiwań, niesie z sobą jakieś dobro. Nawet jeśli tym dobrem będzie umartwienie twojej pychy i chęci kontrolowania wszystkiego i wszystkich. 

< Poprzedni odcinek      Następny odcinek >