Na początku tej modlitwy stań w pokorze przed kochającym i miłosiernym Bogiem.

Mt 23,13–22

Jezus przemówił tymi słowami: „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo przemierzacie morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie, czynicie go dwakroć bardziej winnym piekła niż wy sami. Biada wam, przewodnicy ślepi, którzy mówicie: «Kto by przysiągł na przybytek, nic to nie znaczy; lecz kto by przysiągł na złoto przybytku, ten jest związany przysięgą». Głupi i ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, złoto czy przybytek, który uświęca złoto? Dalej: «Kto by przysiągł na ołtarz, nic to nie znaczy; lecz kto by przysiągł na ofiarę, która jest na nim, ten jest związany przysięgą». Ślepcy! Cóż bowiem jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę? Kto więc przysięga na ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim leży. A kto przysięga na przybytek, przysięga na niego i na Tego, który w nim mieszka. A kto przysięga na niebo, przysięga na tron Boży i na Tego, który na nim zasiada”.

Ewangelia uczy nas, że wszyscy potrzebujemy Bożego miłosierdzia. Otwierając się na Boże miłosierdzie, potrzebujemy stanąć przed Bogiem w pokorze, która jest nieustannym stawaniem w prawdzie z tym, co w nas dobre, i z tym, co w nas trudne. Spróbuj stanąć przed Bogiem w pokorze, w prawdzie ze swoim tu i teraz.

Pan Jezus gani nadgorliwość, która jest połączona z obłudą. Głoszenie dobrej nowiny o łasce i zwycięstwie nad grzechem to przeciwieństwo moralizatorstwa, które nie opiera się na Bogu, tylko na sobie samym. Pomyśl o swoim dzieleniu się dobrą nowiną w codziennych sytuacjach i relacjach.

Dzisiejsza ewangelia sugeruje, że każdy z nas może być przewodnikiem, czyli liderem. Każdy z nas jest odpowiedzialny za innych i odgrywa większą lub mniejszą rolę przewodnika – choćby przez przykład, który daje. Prawdziwy lider ma być człowiekiem serca i rozeznania, widzącym zawsze to, co istotne w świetle Bożej miłości. Pomyśl o tym, jak Jezus towarzyszy tobie w życiu i jak możesz towarzyszyć w życiu innym ludziom, pomagając im w ich drodze.

Porozmawiaj z Jezusem o tym, co cię poruszyło w tej modlitwie. Oddaj Mu w pokorze, to, co jest trudne, i podziękuj za to, co cię umacnia.

Mateusz Banasiuk i przyjaciele: Różaniec na nowo

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco