Przypomnij sobie spotkanie, które było dla ciebie źródłem radości i wsparcia. Takie spotkanie, za które jesteś wdzięczny Bogu i drugiemu człowiekowi.

Łk 1, 39-56 Bóg wywyższa pokornych

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana”. Wtedy Maryja rzekła: „Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, a Jego imię jest święte. Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki”. Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Spotkanie z Bogiem i z drugim człowiekiem. Spotkanie dwóch bliskich sobie kobiet, które są świadome działania Boga w ich życiu. Proste, a jednak osadzone w doświadczeniu miłości Boga. Wywołuje w każdej nich głębokie poruszenie. Przyjrzyj się najpierw reakcji Maryi i Elżbiety, a potem swoim odczuciom, kiedy na nie patrzysz.

Maryja widzi rzeczy, jakie Bóg zdziałał w jej życiu, w życiu innych ludzi, a także w historii jej narodu. Nie zatrzymuje tego dla siebie, lecz wypowiada słowa uwielbienia Boga, który trudzi się dla człowieka. To niejako jej świadectwo o tym, jaki ślad zostawił Bóg w jej życiu. Przez chwilę pomyśl, jak mógłby brzmieć twój hymn uwielbienia Boga.

Każdy z nas może doświadczyć Boga trudzącego się dla człowieka. Tym doświadczeniem może być uśmiech drugiej osoby, pomoc otrzymana od innych, radość ze spotkania, doświadczenie zaufania w trudnych chwilach, ludzka życzliwość. Słuchając ponownie tekstu Ewangelii, spróbuj uwielbiać Boga wraz z Maryją.

Pozostań z Maryją jeszcze przez chwilę w uwielbieniu Boga.

Rachunek sumienia

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco