Przypomnij sobie sytuację, gdy ktoś cię pochwalił z jakiegoś konkretnego powodu. Przywołaj uczucia, które ci wtedy towarzyszyły.

Mt 7,1–5

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, podczas gdy belka tkwi w twoim oku? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata”.

Często mówimy, że dobro wraca. Pan Jezus w dzisiejszym fragmencie Ewangelii mówi do swoich uczniów, że zostanie im odmierzone ich własną miarą. Kiedy daję innym mało swojego czasu, zaangażowania, dobrego słowa, tyle samo otrzymam. Ale warto pamiętać, że ta reguła działa też w drugą stronę.

Czasem możemy mieć wrażenie, że dajemy z siebie wiele, a otrzymujemy tylko brak wdzięczności albo coraz większe oczekiwania wobec nas. Warto wtedy otworzyć się na nowe możliwości. Być może jest to znak, że potrzebujemy odpocząć, aby na nowo spojrzeć na otaczającą rzeczywistość.

Zupełnie naturalnym odruchem ludzkim jest ocenianie tego, co widzimy. Trafna ocena sytuacji pozwala nam na dokonywanie właściwych wyborów. Ważne jest, aby oceniając poszczególne osoby, mieć na uwadze fakt, że nie wiemy wszystkiego na ich temat. Można wtedy łatwo przykleić nieodpowiednią etykietę i zamknąć się na to, jak jest naprawdę. Tymczasem otwartość na drugiego człowieka, takiego, jaki jest, może wnieść w nasze życie dary, których nawet się nie spodziewamy.

Pozostań jeszcze przez chwilę z tym wszystkim, co pojawiło się w tobie podczas tej modlitwy.

Rachunek sumienia

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco