To już ostatnia niedziela Adwentu. Zaczyna się ostatnia prosta w naszym oczekiwaniu na przyjście Mesjasza. Niech myśli i emocje, jakie wywołuje w tobie ta perspektywa, wprowadzą cię w dzisiejszą modlitwę.

Łk 1,39–45

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana”.

Pierwszym owocem wcielenia Boga jest decyzja Jego Mamy, by wyruszyć w odwiedziny do swojej starszej kuzynki Elżbiety. Znakiem Bożej obecności wśród ludzi jest zawsze otwartość, wdzięczność, serdeczność i wrażliwość na bliźnich. W jakich momentach twojego życia doświadczasz tego rodzaju Bożej obecności?

Na widok pełnej Bożego Ducha Maryi Elżbieta sama napełnia się Duchem Świętym. Pomyśl przez chwilę o osobach, które podnoszą cię na duchu, dodają otuchy i inspirują do dzielenia się dobrem.

Słuchając ponownie dzisiejszej Ewangelii, spróbuj wczuć się w atmosferę spotkania Maryi i Elżbiety; w atmosferę przyjaźni, wdzięczności i czułości; w atmosferę nasyconą cichą i łagodną obecnością Boga.

Na koniec możesz porozmawiać z Elżbietą lub Maryją o doświadczaniu czułości Boga w spotkaniach z bliskimi nam ludźmi.

Chwała Ojcu…

Wielkanoc

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco