Wyobraź sobie, że siedzisz wśród uczniów Jezusa nad jeziorem Genezaret. Zastanów się, z czym przychodzisz na to spotkanie i jakie emocje towarzyszą ci w tym momencie.

Łk 6,2–26

Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: „Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom”.

Jezus stawia pod znakiem zapytania powszechne rozumienie sukcesu i szczęścia. Wydaje się wręcz sugerować, że to nie bogactwo i uznanie społeczne są miarą spełnionego życia. Na czym według ciebie polega szczęśliwe życie?

Jezus wskazuje na ubóstwo jako drogę do królestwa Bożego. Ubóstwo nie ma tylko wymiaru materialnego, polega także na zaakceptowaniu swoich braków i ufnym oddaniu się woli Bożej. Czy dostrzegasz w swoim życiu takie przestrzenie, które pokazują ci, że potrzebujesz Bożej pomocy?

Bóg pragnie się tobą opiekować. Ubóstwo, smutek i niespełnione pragnienia mogą być drogą do spotkania z Nim. Czy jest coś, co szczególnie chciałbyś dziś powierzyć Bożej trosce? Gdzie najbardziej potrzebujesz bliskości Boga?

Usiądź przy Jezusie i porozmawiaj o tym, co zrodziło się w tobie w czasie tej modlitwy. Opowiadaj, proś, pytaj, słuchaj…

Koronka

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco