Na początku spróbuj przypomnieć sobie sytuację dłuższego oczekiwania na jakieś ważne dla ciebie wydarzenie.

Łk 12, 39-48

Jezus powiedział do swoich uczniów: „To rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”. Wtedy Piotr zapytał: „Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?” Pan odpowiedział: „Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby rozdawał jej żywność we właściwej porze? Szczęśliwy ten sługa, którego pan, powróciwszy, zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w sercu: Mój pan się ociąga z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; surowo go ukarze i wyznaczy mu miejsce z niewiernymi. Ów sługa, który poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie poznał jego woli, a uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą”.

Czuwanie, oczekiwanie na coś, co się ma wydarzyć… – takie okresy są częste w życiu. Może to być związane z nadzieją, lecz także z obawą. Przypomnij sobie jeszcze raz chociaż jedną taką sytuację. Jakie było wówczas twoje myślenie, działanie? Czy był to czas pewnego przygotowania się, czy może uników, zajmowania uwagi innymi sprawami?

Pewna trudność może się pojawiać, gdy nie znamy momentu nadejścia tego, czego oczekujemy. Skłania to często do nieustannego czuwania. Mówi o tym Jezus w dzisiejszej Ewangelii. Takim niespodziewanym wydarzeniem jest koniec ziemskiego życia, ostateczne spotkanie z Bogiem. Wobec niespodziewanego Bóg zaprasza nas do czuwania, czyli życia z Nim i spotykania Go w naszym tu i teraz, najlepiej jak potrafimy. Co to dla ciebie oznacza?

Czuwanie z Bożej perspektywy to świadome, dobre życie tu i teraz. Posłuchaj jeszcze raz Ewangelii tak, jakby Jezus mówił tylko do ciebie, do twojego tu i teraz.

Na koniec możesz pomodlić się o łaskę otwartości na wybieranie w życiu tego, co bardziej zbliża cię do Boga.

Rekolekcje z Janem Pawłem II dla Harcerzy

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco