Na początku modlitwy wyobraź sobie, że znajdujesz się w tłumie ludzi. Choć trudno tu o ład i harmonię, trwasz w ciszy, wsłuchując się w bicie swego serca.

Łk 2, 41-52

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

Wypełnianie przepisów Tradycji było dla Żydów bardzo ważne, dlatego wielkie święta zawsze gromadziły w Jerozolimie rzesze ludzi. W ten tłum wchodzi także Święta Rodzina z Nazaretu. Zewnętrznie niczym nie różni się od innych pielgrzymów, a jednak swoją obecnością wnosi pewną wyjątkowość – to wraz z nimi do Jerozolimy przychodzi Boży Syn.

Gdy Maryja i Józef tracą z oczu Jezusa, odczuwają lęk. Poszukiwania prowadzą ich do miejsca, gdzie ostatnio Go widzieli – do świątyni. I właśnie tam Go odnajdują. Pomyśl, jak szukasz Jezusa, gdy odczuwasz Jego brak? Może i ty masz miejsca, do których możesz wrócić, by Go odnaleźć?

W dzisiejszym fragmencie Ewangelii Maryja uczy nas, jak przyjmować i akceptować to, czego się nie rozumie. Matka Jezusa nie dopytuje, nie drąży, ale „chowa wiernie wszystkie sprawy w swoim sercu”. Maryja nie ucieka przed tym, co trudne, ale znajduje dla tego właściwe miejsce. Jakie trudne pytania czy wydarzenia, które przeżywasz, potrzebują właśnie takiej postawy?

Trwając w obecności Maryi, opowiedz Jej o tym, co najmocniej poruszyło cię w tym spotkaniu ze Słowem Bożym.

Ekipa

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco