Dzień 22

„Po części bowiem tylko poznajemy i po części prorokujemy”. 

1. Usiądź spokojnie i wyrównaj oddech. Bóg jest tu teraz i jak zawsze zaprasza cię na spotkanie. 
    
2. Wyobraź sobie, że oglądasz pokój przez dziurkę od klucza i próbujesz opisać komuś, kto stoi obok, co tam widzisz.  
    
3. Rozważ. Człowiek chce poznać tajemnicę rzeczywistości, odkryć sekret szczęścia. Co zrobić, żeby żyć jak najlepiej? Nieustannie poszukujemy odpowiedzi na dręczące nas pytania. Szukamy ludzi, autorytetów, którzy powiedzą nam, jak mamy żyć. Z jednej strony to normalne, z drugiej – to potrzeba kontroli nad światem i rzeczywistością, której nie daje nam nawet wiara. W drodze każdego z nas przychodzi moment, że po pierwszym zachwycie Bogiem następuje seria poważnych rozczarowań, kiedy Bóg nie spełnia tego, o co Go prosimy. Nie znamy wszystkich odpowiedzi. Wiele sekretów pozostaje niewyjaśnionych do końca. Nasza wiedza o świecie i Bogu jest częściowa, ale równocześnie wystarczająca. Jedyne, co nam pozostaje, to zaufać – uwierzyć, że On wie, co robi.  
    
4. Jak przeżywasz swoją relację z Bogiem, kiedy nie odpowiada na twoją modlitwę? Co wtedy czujesz? Jak wygląda wtedy twoje zaufanie?