Dzień 15

„(Miłość) wszystkiemu wierzy”. 

1. Daj sobie chwilę, by się zatrzymać i zauważyć wszystko, co się w tobie dzieje. 
    
2. Zobacz małe dziecko, które dopiero co uczy się mówić, zadaje pytania o wszystko i każdą odpowiedź rodzica przyjmuje za pewnik. Wierzy we wszystko, co mówi rodzic. 
    
3. Rozważ. Święty Ignacy z Loyoli mówi o zasadzie praesupponendum (z języka łacińskiego: „przedzałożenie”, „założenie wstępne”). W dużym uproszczeniu chodzi o to, aby zawsze zakładać dobro u tego, z którym się rozmawia. Ta zasada była dla Ignacego pomocna szczególnie w czasie rekolekcji, kiedy w rozmowie obecne są już zaufanie i intymność. Zakładanie dobra i „ratowanie” wypowiedzi innego, w jakimś sensie „święta naiwność”, wypływają przede wszystkim z wiary w pierwotną dobroć człowieka. Z wiary w „pierworodną łaskę”, głębszą niż grzech i zło. To patrzenie na innego nie poprzez pryzmat jego pomyłek i zła, ale jako odwoływanie się i patrzenie na dobro w człowieku. 
    
4. Odpowiedz sobie na pytanie, jak jest u ciebie z wiarą w dobre intencje drugiego człowieka.