Dzień 4

Twierdzi Pani, że nie ufa przyszłości, a czy wiecie, że Pan jest zawsze z Wami i nasz nieprzyjaciel nic nie może uczynić przeciw temu, kto postanowił być cały dla Jezusa? A także, czyż Bóg nie jest dobry i wierny aż do tego stopnia, że nie pozwoli przecież gnębić Was ponad siły?

Ach, umiłowana córko Jezusa! Gdybyśmy byli we własnych rękach, upadalibyśmy zawsze i nigdy nie utrzymalibyśmy się na nogach. Dlatego też upokórzcie się przed słodką myślą, że w ramionach Jezusa jest Pani jak małe dziecko w ramionach matczynych. On jest najlepszym z ojców, więc proszę spać spokojnie, będąc pewną, że jest prowadzona ku temu, co dla Pani najkorzystniejsze. Czego można się obawiać, kiedy jest się w tak słodkich ramionach i kiedy cała nasza istota jest poświęcona Bogu?! (...)

Dlaczego, moja dobra Siostro, tak bardzo obawiacie się Waszego wroga? Czy nie wiecie, że dobry Jezus jest zawsze z Wami, a przeciwnik dusz nic nie może uczynić komuś, kto postanowił cały należeć do Boga? Naprawdę, jeśli się lękacie, to tym samym stopniu czujcie się pewnie. Gdyście obojętna to i tak jest Pani ocalona.

Mówicie o sobie z ubolewaniem, dostrzegając w sobie jedynie pychę, brak pokory, ciągłe upadki i brak pewności siebie. To wszystko nie jest prawdą. Taki sposób myślenia jest zasadzką szatana, aby pozbawić Was odwagi i zatrzymać, jeśli to możliwe, na drodze miłości, przedstawiając Wam drogę doskonałości jako zbyt trudną.

Odrzućcie te Wasze wykrzywione przekonania i nie bójcie się, ponieważ nie macie ku temu żadnego powodu. Proszę usunąć z umysłu to przeświadczenie, że nazbyt żywe są w Was złe namiętności. Siostro moja, posłuchajcie mnie i na ile to możliwe, myślcie jak najmniej na ten temat. Podobne myśli i podejrzenia przynoszą nam więcej złego niż dobrego, zamiast rozpalać nasze serca miłością do Najwyższego Dobra, wysuszają je tak, jak suchy północny wiatr wysusza nasze pola. (Pietrelcina, uroczystość Pięćdziesiątnicy, 31 maja 1914 r.)

 (...) Kiedy w umyśle pojawią się dokuczliwe myśli, odpędzajcie je jak pokusy, bo nimi są w istocie. Powiedzcie wtedy natychmiast: jestem pyszna, pełna grzechów, profanuję świątynię, czyli moją duszę, którą powierzył mi Bóg, buntuję się przeciw Bożemu powołaniu, jestem bezbożna, a więc taka gleba rodzi takie owoce. Jeżeli nie żyłam dobrze w przeszłości, to z Bożą pomocą, będę dobrze żyła w przyszłości.

Potem proszę odwrócić wyobraźnię od tych dokuczliwych i przygnębiających myśli i z nieograniczonym zaufaniem otworzyć serce na Tego, który jako jedyny może nas pocieszyć i zbawić i proszę nie powątpiewać w przyszłość, gdyż Bóg jest z Wami,  wierny  w najwyższym stopniu i dlatego nie pozwoli, by dręczył Was nieprzyjaciel. Ten Boski Oblubieniec nigdy nie zezwoli, aby dusza Jemu zaślubiona w szczególny sposób, została ofiarą najbardziej zawziętego spośród Jego wrogów. Nie, nie! Wróg nigdy nie odniesie takiego zwycięstwa.
(Pietrelcina, Niedziela Palmowa, 29 marca 1914 r.)

Ojcze nasz…