Dzień 3

Modlimy się do Ojca świateł, aby pozwolił nam coraz głębiej wnikać w tajemnicę naszego usprawiedliwienia, która nas nędznych grzeszników doprowadziła do zbawienia. Nasze zbawienie jest przeogromnym cudem, tak że Pismo święte porównuje je do zmartwychwstania naszego boskiego Mistrza. Tak, moja Droga, usprawiedliwienie naszej nieprawości jest tak wielkie, że można powiedzieć, iż Bóg okazał większą moc w naszym nawróceniu niż w wyprowadzeniu z niczego nieba i ziemi, ponieważ jest większy kontrast między grzesznikiem a łaską niż między nicością a istnieniem. Nicość jest mniej oddalona od Boga niż sam grzesznik. W swej istocie nicość będąc wybrakowanym istnieniem nie ma w sobie żadnej mocy, aby stawić opór woli Boga, podczas gdy grzesznik, będąc istotą i to istotą wolną, może przeciwstawić się każdej woli Boga (...)

Och, gdybyśmy wszyscy mogli pojąć, z jak wielkiej nędzy i hańby wydobyła nas wszechpotężna ręka Boga. Och! Gdybyśmy choć przez chwilę mogli przenikać to, co nadal zadziwia same duchy niebieskie, czyli stan, do którego łaska Boża nas wyniosła, żeśmy są ni mniej ni więcej tylko Jego dziećmi przeznaczonymi do królowania z Jego Synem przez całą wieczność!

Kiedy dusza ludzka będzie dopuszczona do zgłębiania tego, nie będzie mogła żyć inaczej jak tylko życiem w całości niebiańskim. Jakże nędzny jest stan ludzkiej natury! Jak wiele razy Ojciec niebieski chciałby przed nami odkryć swoje tajemnice i jest zmuszony nie czynić tego, bo nie dostajemy do nich z powodu naszej nieprawości. Oby Pan zechciał położyć kres tak wielkiej niedoli i tak wielkiej nędzy. Niech królowanie szatana skończy się raz na zawsze i niech nastanie sprawiedliwość.
(Pietrelcina, 23 października 1914 r.)

Ojcze nasz…