Rekolekcje do Komunii Św.

Jak masz na imię? Ile masz lat? W Twojej klasie albo w kościele, do którego chodzisz, jesteś jednym z wielu dzieci, które przygotowują się do Pierwszej Komunii Świętej. Tak naprawdę jednak jesteś wyjątkowy. Pan Bóg stworzył Cię z ogromnej miłości i bardzo chce spotykać się z Tobą każdego dnia. Posłuchaj, co o dzieciach, a więc również o Tobie, powiedział Pan Jezus:

Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: "Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego". I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je (Mk 10, 13-16)

Historia opowiedziana w Ewangelii wyraźnie pokazuje, że Pan Jezus nie tylko chciał spotykać się z dziećmi. On brał je w ramiona, czyli przytulał. Jak myślisz - czy się wtedy uśmiechał? Jakie słowa mógł do nich wypowiadać? 

Jezus pragnie być blisko ciebie. Kocha cię i cieszy się z twojej obecności, dlatego zaprasza cię na wyjątkowe spotkanie, jakim jest Komunia święta. On bardzo czeka na tę chwilę. Co chciałbyś Mu teraz powiedzieć? 

Przy narodzeniu Pan Bóg daje każdemu z nas bardzo bliskiego duchowego towarzysza, Anioła Stróża. Na zakończenie tej modlitwy zwróć się do niego: “Aniele Boży… ”
 

Wypowiedz na głos swoje imię. Czy wiesz, że Pan Bóg mówi do ciebie właśnie w taki sposób? On też woła cię po imieniu. Spróbuj wyobrazić sobie, w jaki sposób je wypowiada. Posłuchaj, co mówi dzisiaj do ciebie:

Nie lękaj się, bo cię wykupiłem,
wezwałem cię po imieniu; tyś moim!
Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą,
i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie.
Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się,
i nie strawi cię płomień.
Ponieważ drogi jesteś w moich oczach,
nabrałeś wartości i Ja cię miłuję
(Iz 43, 1-2.4)

Pan Bóg mówi Ci dzisiaj, że bardzo Cię kocha i że jesteś dla Niego niezwykle cenny. Zapewnia Cię też, że zawsze będzie przy Tobie. Żadna trudność i żadna przeszkoda na drodze nie sprawią, że Cię opuści. Żaden Twój grzech, smutek czy słabość nie sprawią, że przestanie Cię kochać. 

Pan Bóg jest też przy Tobie, gdy przeżywasz problemy z kolegami, rodzicami albo w szkole. Kiedy Izraelici uciekali przed wojskiem egipskim, na drodze do wolności stanęło im morze. Czuli się podobnie jak Ty, kiedy trudno jest Ci znaleźć drogę do rozwiązania problemu i czujesz się w potrzasku. I w takich chwilach Bóg pokazuje, że jesteś drogi w Jego oczach i wraz z Tobą szuka rozwiązania. 

Komunia święta to moment wyjątkowego spotkania z Jego miłością, która wlewa się w nasze życie. To czas, kiedy możesz usłyszeć, jak On z czułością i uśmiechem wypowiada Twoje imię i mówi Ci, jak bardzo jesteś dla Niego ważny. To również czas, kiedy Ty możesz opowiedzieć Mu o swojej miłości do Niego. 

Pan Bóg okazuje każdemu z nas swoją szczególną miłość przez to, że daje nam Anioła Stróża, swojego osobistego posłańca. Pomódl się do niego: “Aniele Boży… ”
 

Znajduje się ono w twoim zeszycie. Jest tam napisane dużymi literami imię “Jezus”. Obok podane jest znaczenie tego imienia: “Jahwe zbawia”. Pod spodem znajduje się miejsce na wpisanie Twojego imienia. Obok napisz jego pochodzenie lub znaczenie. Jeśli nie znasz tego, zapytaj Twoich rodziców. Na koniec możesz pokolorować obydwa imiona.

 

Wyobraź sobie pasterza, za którym idą owce. Pasterz bardzo dobrze zna drogę do celu, jakim jest wspaniałe pastwisko. A jednak pewna owieczka, znudzona albo zniechęcona, nagle odłącza się od stada i gubi się, nie mogąc znaleźć drogi powrotnej. Posłuchaj, co o takiej sytuacji mówi Jezus: 

"Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła" (Łk 15, 4-6) 

Jezus mówi o sobie, że jest Dobrym Pasterzem. On zna każdą ze swoich owiec, każde z dzieci swojego Ojca niebieskiego. Kiedy nie chcemy iść za Nim i popełniamy grzech, gubimy się i błądzimy. Jednak Jezus nigdy nie zostawia nas samych w tej trudnej sytuacji. On sam nas szuka i zawsze jest gotowy nam przebaczyć.

Właśnie to dzieje się w czasie spowiedzi świętej, do której się przygotowujesz. W każdym spotkaniu z Jezusem w konfesjonale możesz poczuć, że On bierze Cię w ramiona - tak jak zagubioną owieczkę - i bardzo cieszy się z Twojego powrotu.

Twój Anioł Stróż potrafi pomóc Ci wrócić do Jezus. Poproś go, aby zawsze czuwał nad Twoimi drogami. “Aniele Boży… Amen” 

Na następnej stronie twojego zeszytu znajduje się labirynt. Jezus jest na początku, a Ty, owieczka, w środku. Znajdź drogę, którą Jezus musi przejść, żeby znaleźć zagubioną owcę. Gdy już odkryjesz tę drogę, wypisz obok niej nazwy tych uczuć, które przeżywają Jezus i owca: najpierw uczucia przed znalezieniem, a następnie po odnalezieniu.

Bóg kocha człowieka bezinteresownie, bezwarunkowo. Ułomność człowieka polega na tym, że grzeszymy - upadamy. Przygotowując nasze dzieci do sakramentu Pierwszej Komunii, musimy pomóc im uwrażliwić sumienie – nauczyć odróżniać dobro od zła oraz zrozumieć, że nie ma takiego grzechu, takiego zła, które mogłoby nieodwracalnie odsunąć nas od Boga. Miłosierny Bóg zawsze czeka na nas, ludzi. Ta pewność wybaczenia jest bardzo ważna dla każdego człowieka. Jeżeli dziś zasiejemy w sercach naszych dzieci takie ziarenko pewności w Boże wybaczenie i miłość, to do czasu trudnego dorastania, wyrośnie z niego pewność, że Bóg jest naprawdę naszym Wybawicielem.

Podziękujcie dziś dobremu Bogu za Jego bezinteresowną miłość i dobroć. Poproście również o umiejętność kształtowania prawego sumienia w Waszych dzieciach “Zdrowaś Maryjo”

Czy wiesz, że możesz spotkać się z Jezusem w każdej chwili i w każdym miejscu? Tak, w szczególny sposób Jezus przebywa w kościele, w tabernakulum, ale jego obecność wypełnia cały świat. Gdy Jezus wędrował po Galilei i nauczał, spotkanie Go nie zawsze było takie proste. Posłuchaj opowieści o jednym ze spotkań z Jezusem: 

“Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A był tam pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. ”A wszyscy, widząc to, szemrali: "Do grzesznika poszedł w gościnę". Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: "Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie" (Łk 19, 1-8) 

Wyobraź sobie Zacheusza, który wdrapuje się na drzewo. Zacheusz był niski i w tłumie nie mógł zobaczyć Jezusa. Dlatego właśnie wpadł na taki nietypowy pomysł. Czasami, aby spotkać się z Jezusem, trzeba włożyć w to trochę wysiłku. Dla Zacheusza było to wchodzenie na drzewo, co przecież nie jest łatwym zadaniem. A co dla Ciebie jest takim wysiłkiem? Może są nim spotkania przed pierwszą komunią? Może modlitwa? Pomyśl o tym przez chwilę.

Pan Jezus cieszy się z tego, że chcesz się z Nim spotykać pomimo trudności. Za każdym razem, gdy pragniesz się z Nim spotkać, On przychodzi do Ciebie tak samo jak do Zacheusza i mówi: chcę zatrzymać się w Twoim domu, chcę zamieszkać w Twoim sercu.

Poproś Twojego Anioła Stróża, aby pomagał Ci radzić sobie z trudnościami, które przeszkadzają Ci znajdować czas na spotkanie z Jezusem na modlitwie. “Aniele Boży…”

Zacheusz był szefem celników, poborców podatku. Nikt Zacheusza nie lubił. A jednak ten bogaty, nielubiany Zacheusz, zainteresował się Jezusem, zdobył się na wysiłek, żeby Go spotkać, a to spotkanie zmieniło jego życie. Przeprosił za zło, które uczynił, odmienił swoje życie. 
 

W Twoim zeszycie jest narysowane drzewo. Możesz je pokolorować. Możesz też obok niego narysować wszystko, co Tobie utrudnia spotkanie z Jezusem. Może tą trudnością jest to, że kogoś skrzywdziłeś, obraziłeś, może na kogoś się gniewasz i nie potrafisz przebaczyć. Pomyśl o tym i porozmawiaj z Jezusem. On może Ci pomóc to pokonać.

 

“Wierzę w Ciebie Boże żywy, w Trójcy jedyny, prawdziwy…” - na pewno znasz te słowa. Co to jednak znaczy: wierzyć? I w jaki sposób nasza wiara może stawać się silniejsza? Zanim odpowiesz sobie na te pytania, posłuchaj Pana Jezusa i opowieści o siewcy: 

Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny (Mt 13,3-8) 

W Piśmie Świętym czytamy, że wiara rodzi się ze słuchania (Rz 10,17). Tak jak siewca rozrzuca nasiona, z których może wyrosnąć coś pięknego, tak Pan Bóg “zasiewa” w nas swoje Słowo. W jaki sposób je usłyszeć? Możesz otworzyć Pismo Święte i zacząć je czytać albo uważnie wsłuchiwać się, gdy jest odczytywane w Kościele.

Nasza wiara wzrasta również wtedy, gdy sami rozmawiamy z Panem Bogiem. On bardzo cieszy się, gdy opowiadasz Mu o tym, co przeżywasz. Lubi słuchać o Twojej codzienności, szkole i rodzinie, o Twoich radościach i o tym, co Cię smuci. Taka rozmowa z Panem Bogiem, czyli słuchanie Jego Słowa i opowiadanie Mu o swoim życiu, to właśnie modlitwa. Dzięki modlitwie nasza wiara staje się silniejsza.

Pomyśl, co możesz zrobić, by twoje życie było jak dobra ziemia, na której ziarno wykiełkuje i wyda piękny owoc

Poproś Twojego Anioła Stróża, aby uczył Cię rozmawiać z ufnością z Panem Bogiem o wszystkich Twoich radościach i smutkach. Poproś, by uczył Cię modlitwy. “Aniele Boży… Amen”

Poproś mamę lub tatę, aby zakupili ziarenko fasoli (albo dowolny kwiat cebulkowy). Połóż ziarenko w słoiku wyściełanym gazą nasączoną wodą. Każdego następnego dnia dolewaj trochę wody, obserwuj, jak rośnie i w jaki sposób się zmienia. W Twoim zeszycie jest tabela z miejscem na wpisanie dat i opisanie tego, co się dzieje z ziarenkiem. Podobnie jak ziarenko, może się zmieniać Twoja wiara. Zastanów się, co może Ci w tym pomagać tak, jak woda pomaga we wzroście roślinek. Twoje pomysły możesz zapisać w kolumnie obok uwag o wzroście ziarenka.

 

W czasie naszych rekolekcji słyszeliśmy już, że Pan Jezus jest Miłością, że jest Dobrym Pasterzem i Zbawicielem. Rzymski żołnierze, setnik, jeden z bohaterów dzisiejszej opowieści, nazywa dziś Jezusa w jeszcze inny sposób. Posłuchaj: 

Sługa pewnego setnika, szczególnie przez niego ceniony, chorował i bliski był śmierci. Skoro setnik posłyszał o Jezusie, wysłał do Niego starszyznę żydowską z prośbą, żeby przyszedł i uzdrowił mu sługę.(...)  Jezus (...) wybrał się z nimi. A gdy był już niedaleko domu, setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą: "Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój. I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony.” (Łk 7,2-7) 

Setnik mówi do Jezusa: “Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod mój dach”. Te słowa wypowiadamy w czasie każdej Mszy świętej tuż przed przyjęciem Pana Jezusa pod postacią chleba. Jak myślisz, dlaczego właśnie w taki sposób zwracamy się wtedy do Niego?

Te słowa są wyznaniem wiary w to, że dla Jezusa nie ma rzeczy niemożliwych. Setnik wierzył, że Jezus mógł uzdrowić jego chorego przyjaciela. Powtarzając jego słowa, mówimy tak naprawdę: “Panie Jezu, wierzę, że jesteś Bogiem i możesz uzdrowić moje serce”.

Pomyśl przez chwilę, czy teraz Twoje serce jest zranione i potrzebuje uzdrowienia? Z jakiej słabości Jezus mógłby Cię dzisiaj uleczyć? Co chciałbyś Mu powiedzieć? 

Poproś Anioła Stróża, aby pomógł Ci dostrzegać to, co Jezus mógłby w Tobie uzdrowić. “Aniele Boży…”

Pierwszego dnia naszych rekolekcji kolorowałeś serce Pana Boga i wkleiłeś tam swoje zdjęcie. Dzisiaj również poproszę Cię o pokolorowanie serca, które znajduje się na kolejnej stronie Twojego zeszytu. Tym razem jest to Twoje serce. Możesz narysować w nim swoją rodzinę albo ulubioną zabawkę lub coś, co sprawia Ci dużo radości. W środku tego serca zostaw jednak miejsce na wklejenie obrazka szczególnego Gościa, którego zaprosisz do siebie w dniu pierwszej Komunii świętej. Wklej tam obrazek przedstawiający Jezusa.

 

W ostatnim czasie słyszałeś sporo o zapraszaniu Jezusa do swojego serca. Przygotowujesz je do tego spotkania już od wielu miesięcy. Pomoże Ci w tym również przystąpienie do spowiedzi świętej. Nie martw się jednak, jeśli wydaje Ci się, że to wszystko jest trudnym zadaniem. Pan Bóg chce Ci w tym pomóc. Posłuchaj: 

I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali (Ez 36,26-27) 

Przypomnij sobie, jak wygląda kamień. Przywołaj w pamięci chwile, gdy trzymałeś w ręku znaleziony kamyk. (chwila ciszy) Na pewno czułeś, że jest twardy, chłodny i nie ma w nim życia. Czy czujesz się czasem smutny? Czujesz, że masz serce ciężkie albo twarde jak kamień?

Pan Bóg chce jednak sprawić, aby Twoje serce było pełne ciepła, dobra i pulsowało życiem

Biblia opisuje Ducha Świętego, Trzecią Osobę Boską, w różny sposób - jako powiew wiatru lub jako ogień. Ogień daje ciepło i światło. Przypomnij sobie przez chwilę kogoś, kto się uśmiecha - w jego oczach możesz zobaczyć ciepło i światło. Duch Święty chce obdarzyć Cię taką właśnie radością i pokojem.

Poproś Twojego Anioła Stróża, aby strzegł Twojego serca, by nigdy nie stało się twarde jak kamień. “Aniele Boży…”
 

Proszę, weź swój zeszyt. Na kolejnej stronie znajdują się duże napisy. Są to nazwy darów Ducha Świętego. Wytnij je i pokoloruj. Przyklej je do dzióbka gołębia, który symbolizuje Ducha Świętego. W jaki sposób poprosiłbyś Ducha Świętego o każdy z tych darów? Którego z nich najbardziej potrzebujesz?

 

Pomyśl przez chwilę o kościele, w którym się modlisz. Jest zbudowany z małych cegiełek, które razem tworzą większą całość. W taki sam sposób każdy, kto przyjął chrzest, tworzy bardzo dużą grupę ludzi, którzy są ze sobą mocno powiązani wiarą w Jezusa. Tę grupę też nazywamy Kościołem i piszemy z dużego “K”. Ty również jest członkiem tej pięknej, różnorodnej wspólnoty. 

“A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię,  w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha” (Ef 2, 19-22) 

W centrum naszej wspólnoty, Kościoła, jest Pan Jezus. Katolicy na całym świecie przyjmują Jego Ciało i Krew w czasie Komunii świętej i słuchają tego samego Pisma Świętego. W ten sposób Pan Jezus karmi na wszystkich swoją miłością. Mimo wielu różnic, mimo tego, że mówimy innymi językami i mieszkamy w różnych krajach, stanowimy jedność, bo łączy nas ta sama wiara i ta sama Tradycja.

Ty również jesteś zaproszony przez Jezusa do tego, żeby budować Jego Kościół. Dzięki każdemu Twojemu dobremu uczynkowi, w tej wspólnocie pojawia się jeszcze więcej miłości. To bardzo ważne zadanie, które możesz wypełniać każdego dnia.

A co dzieje się, gdy popełniamy grzech? On również wpływa na całą wspólnotę i sprawia, że Kościół staje się słabszy, nasze więzi pękają. Dlatego tak ważne jest, by każdą swoją słabość oddawać Panu Jezusowi w sakramencie pojednania, czyli w spowiedzi. Dzięki temu również budujesz Jego Kościół.

Poproś dzisiaj Twojego Anioła Stróża, aby pomagał Ci tworzyć wspólnotę Kościoła i umacniać więzi z Twoimi kolegami i koleżankami, którzy przystąpią razem z Tobą do Pierwszej Komunii Świętej. “Aniele Boży…”

Na ostatniej stronie Twojego zeszytu znajdują się rysunki ludzików. Podpisz te postacie imionami Twoich rodziców, krewnych, koleżanek i kolegów. Możesz też pokolorować każdego ludzika. Wytnij je i spróbuj tak poskładać te postacie, aby zbudować z nich kościół.