Współcześnie bibliści, odwołując się do pierwotnej tradycji oraz Ojców Kościoła na Wschodzie przekazują nam następujący obraz tej, która jest jedną z najbardziej popularnych świętych.
W Nowym Testamencie mamy do czynienia z trzema biblijnymi Mariami, trzema różnymi postaciami. Jedną z nich jest owa jawnogrzesznica, o której pisze św. Łukasz. Jest też Maria z Betanii, siostra Łazarza i Marty. A ta, której wspomnienie liturgiczne naznaczono na dziś, czyli Maria pochodząca z Magdali, miejscowości nad Jeziorem Galilejskim, przyłączy się do podążających za Jezusem, gdy Ten wyrzuci z niej aż siedem złych duchów. Będzie wędrowała i troszczyła się, jak inne kobiety, o tych, którzy podążali za Nauczycielem.
Maria Magdalena jest obecna przy ukrzyżowaniu i śmierci Jezusa, a także kiedy zdejmowano Go z krzyża i grzebano. Jest świadkiem śmierci Chrystusa, ale będzie też pierwszą, która zmierzy się z tajemnicą Zmartwychwstania. Będzie w pustym grobie i ujrzy „…dwa anioły w białym odzieniu siedzące” i co więcej informację o tym trzeba będzie przekazać dalej. Powiedzieć Apostołom. To właśnie zadanie powierzone Marii Magdalenie. Ponadto, to jej pierwszej objawi się Jezus po Zmartwychwstaniu. To ona zostanie zawołana po imieniu, na co odpowie „Rabbuni”, rozpoznając Ukochanego Nauczyciela.
Te wydarzenia sprawią, że Maria Magdalena otrzyma jakże wiele mówiące i wyróżniające ją miano Apostola Apostolorum, czyli Apostołki Apostołów. A pamięć o niej będzie czczona w tym samym dniu, czyli 22 lipca, zarówno przez Kościół Wschodni i Zachodni. Ale za to pojawią się różnorodne przekazy dotyczącej jej dalszych dziejów. Wedle tradycji należącej do Kościoła Wschodniego, po Pięćdziesiątnicy Maria Magdalena miała wyjechać w kierunku Rzymu, by tam głosić Ewangelię. Stanęła przed cesarzem Tyberiuszem by powiedzieć mu o Zmartwychwstaniu Pańskim i niesprawiedliwym procesie. Podróżowała też do Egiptu, Fenicji, Syrii a może i z Maryją do Efezu.
W Kościele Zachodnim pojawia się przekaz o jej obecności na południu Francji. Z owej legendy dowiadujemy się, że Żydzi, umieścili ją wraz z innymi w łodzi bez wioseł. Liczyli, że zginie pochłonięta przez fale Morza Śródziemnego. Jak się okazało dotarła do okolic dzisiejszej Marsylii i tam miała przez wiele lat, jako pustelnica, mieszkać w jaskini. Jej, sanktuarium istnieje w La Saint Baume, natomiast dziś jej szczątki znajdują się Vezelay. Trafiły tam przez Konstantynopol z Efezu właśnie, gdzie można było odwiedzać grób i bazylikę wzniesioną ku jej czci. Z Konstantynopola do Francji przewieziono je w czasie krucjat.
Maria Magdalena jest opiekunką zakonów żeńskich. Patronką dzieci mających problemy z chodzeniem oraz fryzjerów, osób kuszonych, kobiet, ogrodników, studentów i więźniów. W przedstawieniach ikonograficznych pojawia się w długiej szacie z nakrytą głową; w bogatym książęcym wschodnim stroju lub jako pokutnica. Jej ciało osłaniają długie włosy. Atrybuty, które jej towarzyszą to: dyscyplina, instrumenty muzyczne, krucyfiks, księga oznaczająca misyjną działalność; naczynie z olejkiem, włosiennica i zwierciadło.