Przygotowując się do dzisiejszej modlitwy, przywołaj w pamięci moment pożegnania, gdy bliska ci osoba wyjechała na dłuższy czas. Spróbuj przypomnieć sobie uczucia, które ci wtedy towarzyszyły.

J 16,5-11

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?” Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, to poślę Go do was. On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony”.

Jezus nakreśla swoim uczniom kres swojej ziemskiej misji. Jego obecność pośród ludzi w tej formie dobiega końca. Gdy słyszą to uczniowie, napełnia ich smutek. Spróbuj wczuć się w ich sytuację. Spróbuj też zauważyć, co w tym momencie rodzi się w twoim sercu.

Każdy z nas jest zaproszony, by zmierzać do Ojca i jednoczyć się z Nim już tu i teraz. Jakie twoje decyzje mogą zbliżyć cię do Boga i budować Jego królestwo tam, gdzie żyjesz?

Między pożegnaniem a ponownym spotkaniem z bliską osobą często towarzyszy nam tęsknota. Słuchając jeszcze raz tekstu dzisiejszej Ewangelii, zwróć uwagę na tęsknotę za bliskością Boga, która wypełnia tę scenę.

Panie, pomóż mi zbliżać się do ciebie z każdym dniem mojego życia.

Terminarz rekolekcji i sesji

Terminarz rekolekcji i sesji

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco