Część radosna (PON., SOB.)

Zdrowaś – czyli Raduj się! Maryja w pozdrowieniu Anioła słyszy wezwanie do radości. Maryjo – pozwól nam zobaczyć, jak wielkie było Twoje zaskoczenie. I jak wielka była Twoja wiara.

W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, [anioł] rzekł: Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. (Łk 1, 26-31)

Jesteśmy wezwani do wytrwałości i ufności względem Bożego słowa. Dzięki Chrystusowi zostaliśmy napełnieni wszelką łaską, jakiej potrzebujemy, żeby nasza grzeszność ustępowała w obliczu mocy Boga. Weź sobie do serca osobiście te słowa: Raduj się, Pan z tobą, błogosławiona jesteś – Ty, i wy wszyscy, którzy przyjmujecie Słowo Boże.

Maryja nie chce zostać sama z Dobrą Nowiną. Chce się dzielić z innymi tym Bożym nawiedzeniem. Swoją radością napełniać serca innych, mimo iż Jej sytuacja nie należy do łatwych. Maryjo, pozwól nam zobaczyć Twoją radość.

Wtedy rzekła Maryja: Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny; a święte jest Jego imię – i miłosierdzie Jego z pokoleń na pokolenia dla tych, co się Go boją. On przejawia moc ramienia swego, rozprasza pyszniących się zamysłami serc swoich. Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. Głodnych syci dobrami, a bogaczy odprawia z niczym. Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swoje, jak przyobiecał naszym ojcom Abrahamowi i jego potomstwu na wieki. (Łk 1, 46-55)

Nie jest łatwo przyjąć trudną sytuację jako błogosławieństwo. Tylko dzięki wierze ożywianej modlitwą zdołamy przyjąć i pojąć działanie Boga w naszym życiu. Odkrywaj działanie Boga w swoim życiu i mów za Maryją: Wielbi dusza moja Pana, (…) gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.

Bóg przychodzi na świat jako dziecko. Niemowlę obdarowuje innych samym sobą – wydobywa z ukrycia lepszą stronę naszego człowieczeństwa. Bez słów. Maryjo, pokaż nam swego Syna, który stał się bezbronnym dzieckiem.

Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. (Łk 2, 4-7)

Dziwili się ludzie, słysząc że w ubogim dziecku przyszedł na świat Zbawiciel. Tajemnica Boga objawia się stopniowo, a próba jej zrozumienia jest dla nas zawsze kroczeniem w ciemnościach. Nie wolno się jednak zniechęcać, ulegając trudnym doświadczeniom życia, ale warto – jak Maryja – rozważać te sprawy w swoim sercu.