Część chwalebna (ŚR., NIEDZ.)

„Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie»" (Łk 24,45–46)

Zmartwychwstanie Jezusa jest wydarzeniem, wobec którego trudno przejść obojętnie. Jedni się cieszą, inni nie wierzą. Niektórzy zatrzymali się na pustym grobie, inni poszli dalej, ale nie znaleźli Jezusa, bo szukali Go wysoko w górze. Grób został pusty, Jezusa już tam nie ma. Miłość Boga nie pozostała zamknięta w grobie. Niech moje serce nie będzie pustym grobem, gdzie Cię nie ma. Niech pozostanie intymną przestrzenią, gdzie spotykamy się Ty i ja, gdzie doświadczam życia. Niech moje serce będzie źródłem radości, którą oznacza Zmartwychwstanie. Przez jego fakt miłość Boga stała się widzialna. Zmartwychwstały Jezus poszedł między ludzi. Istotnie, tam można Go znaleźć i zobaczyć. Jezus więc chce, abyśmy szukali Go między ludźmi, których spotykamy na co dzień w rodzinie, w pracy, na ulicy i we wspólnocie. 

Jezu, daj mi otwarte oczy, abym widział Ciebie wśród ludzi. Niech doświadczenia małych codziennych radości, w których spotykam Boga, dają mi siłę, by świadczyć o tym innym. A jeżeli trudno mi znaleźć Ciebie, Jezu, niech nieustannie szukam. Niech nigdy nie stanę się obojętny na szukanie i znajdowanie Ciebie. 

Ojcze Nasz…
Zdrowaś Maryjo… (x10)
Chwała Ojcu....
O mój Jezu...

 

„A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga” (Łk 24,51–53). 

Apostołowie stale, całymi dniami, nieustannie przebywali w świątyni. Nie siedzieli cicho w ławce. Oni wielbili i błogosławili Boga. Ich uwielbienie było głośne, wyraźne, nie do pomylenia z czymś innym. Co trzeba czuć, czego doświadczyć, aby nie móc utrzymać w sobie radości i dziękczynienia? 

Może masz zbyt dużo spraw na głowie. Może myślisz, że bez ciebie zawali się dom, firma, ogródek, a rodzina się rozpadnie? Może dałeś się przekonać, że religia, Bóg, wiara to sprawy prywatne i bardzo dyskretne? Jeśli tak, to Apostołowie musieli się pomylić, a jeśli mylą się świadkowie, kto w takim razie ogłosi prawdę?

Jezus wykonał swoją ziemską misję i został uniesiony do nieba. 

Ojcze Nasz…
Zdrowaś Maryjo… (x10)
Chwała Ojcu....
O mój Jezu...

 

Czasem napotykamy w swoim życiu ludzi, ale również sytuacje, których nie sposób samodzielnie pojąć, zrozumieć ani tym bardziej wyjaśnić. Słowa tracą wtedy na znaczeniu, ponieważ nie są w stanie posłużyć do opisania zastanej rzeczywistości, do wyrażenia jej istoty. 

„Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden” (Dz 2,2–3)

Uczniowie Jezusa zetknęli się z czymś, czego nie pojmowali. Przebywali wówczas razem we wspólnocie. To w tym spotkaniu doświadczyli czegoś niezwykłego. Czy kierujesz się wyłącznie własną perspektywą, czy też otwierasz się na innych ludzi i ich sposób postrzegania świata? 

Czy poszukujesz odpowiedzi na nurtujące cię pytania także u Boga? 

Ojcze Nasz…
Zdrowaś Maryjo… (x10)
Chwała Ojcu....
O mój Jezu...

 

„Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12,1)

Maryja została wzięta do nieba z duszą i ciałem. To nagroda za Jej życie na ziemi. Miała niezwykle trudne zadanie do spełnienia. Uczestniczyła w zbawczym dziele samego Jezusa. Nie uległa działaniu złego, mimo że wydawało się, iż człowiek takich rzeczy znieść nie może. 

Zwyciężyła, trzymając się Boga. On sam na końcu ziemskiego życia dał Jej nagrodę. Dla ciebie Bóg też przygotował nagrodę. Tu, na ziemi, daje ci siebie w Komunii Świętej i umacnia cię. Zaś nikt nie zdoła pojąć, co Bóg przygotował dla ciebie w niebie. Bóg daje nam obietnice i wlewa nadzieję w nasze serca. Maryja króluje w niebie pełna zwycięstwa. Tobie również Bóg obiecuje ostateczne zwycięstwo.

Do czego zaprasza cię Bóg? Jakich ludzi stawia na twojej drodze? Zaproszenie Boga niesie ze sobą łaskę, która objawia się, jeśli je podejmiemy. Owo zwycięstwo już się dokonuje. 

Ojcze Nasz…
Zdrowaś Maryjo… (x10)
Chwała Ojcu....
O mój Jezu...

 

„On przejawia moc ramienia swego, rozprasza pyszniących się zamysłami serc swoich. Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych” ( Łk 1,51–52) 

Większość ludzi ma przełożonych: uczeń – nauczyciela; pracownik – kierownika; obywatel – władze państwa; katolik – nauczanie Kościoła pod przewodnictwem papieża. Pomyśl, jak sobie wyobrażasz przełożonego twoich marzeń: szefa, papieża, prezydenta? Jaki powinien być? Jakie winien mieć cechy? 

Powinien bardziej myśleć o sobie czy o swoich podwładnych? 

Człowiek może ciągle żyć swoimi racjami. Bez względu na innych. Zamykając się przed wszystkim, co jest z nimi niezgodne. Może to nawet przybierać formę dobra, gdy ktoś daje innym to, co uważa za najlepsze. Sęk w tym, że to najlepsze według jego zdania, jego racji. Może też żyć swoimi potrzebami w harmonii z dobrem innych ludzi, poznając także potrzeby i opinie drugiej osoby. Może być dla drugiego. 

Którą z tych dwóch dróg wybierasz na co dzień? A którą chcesz wybierać? 

Maryja nazywana jest Królową Nieba i Ziemi, ponieważ Ona potrafi niezwykle przekroczyć siebie. Służy w pokorze, zauważa więcej niż tylko swoją moc, pragnienie własnego serca oraz własną rację. Ona niesie ludziom zbawienie przez miłość.

Ojcze Nasz… 
Zdrowaś Maryjo… (x10)
Chwała Ojcu....
O mój Jezu…

 

Pod Twoją obronę...
Królowo Różańca świętego módl się za nami!