Dzień 27

„Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy”. 

1. Zaczerpnij tchu i uspokój pędzące myśli. Bóg jest blisko i zaprasza cię na spotkanie. 
    
2. Wyobraź sobie kiełkujące ziarno, jak pęd powoli przebija łupinę i przeciska się przez ziemię ku słońcu. Zobacz wreszcie, jak źdźbło dojrzewa i wydaje owoce.  
    
3. Rozważ. Bóg wspomaga człowieczeństwo swoją łaską. Obdarowuje nas czymś, co w teologii nazywa się cnotami. Trzy cnoty Boskie to właśnie wiara, nadzieja i miłość. Trochę tak, jakby Bóg dokonywał upgrade’u, aktualizacji człowieczeństwa, wyposażając je w dodatkowe elementy, budując na tym, co już jest. Klasyczna teologia mówi o tym, że każda z cnót bazuje na jakimś aspekcie człowieczeństwa. Wiara działa w obszarze rozumu, nadzieja w sferze pamięci, a miłość ulokowana jest w woli. Jak widać, Boże działanie, czyli łaska, jest związane z naturą – nie anuluje jej. Natura ludzka nie znika, ale jest rozwijana, podnoszona i zdolna do czegoś, co ją samą przekracza. Cnoty te nie są jednak czymś, co działa samo z siebie. W przypadku każdej z nich potrzebne jest nasze zaangażowanie, praca i ich rozwijanie. Cnota to nawyk w czymś dobrym, tak samo jak wada jest nawykiem w czymś złym. Możemy ćwiczyć wiarę, nadzieję i miłość, pielęgnować wewnętrzne postawy, strzegąc lub, jak mówi Ignacy, rozeznając nasze myśli – ufać Bogu i temu, co mówi.
    
4. Jak wiara, nadzieja i miłość działają w twoim życiu? Która z cnót potrzebuje twojego głębszego zaangażowania?