„(Miłość nie jest jak) dar języków, (który zniknie)”.
Usiądź wygodnie i uspokój swoje rozpędzone myśli.
Wyobraź sobie ludzi, którzy się spotykają i czule ze sobą rozmawiają. Może to zakochani, a może przyjaciele. Zobacz, jak się traktują i okazują sobie miłość.
Rozważ. Tajemniczy dar języków, o którym mowa w Dziejach Apostolskich, to przede wszystkim rodzaj modlitwy. Dar modlitwy, w którym wyraża się nasze serce i wypowiada swoje tajemnice, których nawet my do końca nie rozumiemy. Istotne jest jednak to, że taka modlitwa i każda modlitwa kiedyś się skończą. Dziś poznajemy Boga przede wszystkim przez modlitwę. Przyjdzie jednak czas, kiedy to się zmieni. W przywołanym wersie św. Paweł relatywizuje wiele elementów kultu pierwszych chrześcijan. Pokazuje, w czym tkwi istota wiary. Dla niego to nie tyle kult, lecz relacja, która w owym kulcie znajduje swój wyraz.
Co dla ciebie jest istotne w twojej praktyce duchowej? Na czym przede wszystkim opiera się twoja modlitwa? Co by się stało, gdybyś to stracił(-a)?