Urodził się 19 grudnia 1842 roku w małej, górskiej miejscowości Franciscio di Campodolcino. Po przyjęciu Pierwszej Komunii św. w 1852 roku, poszedł samotnie w góry, aby porozmawiać sobie z „Dostojnym Gościem”. Wtedy miał widzenie Maryi, która ukazała mu przyszłe zadania i powiedziała, że
„gdy już będzie dorosły, zrobi to wszystko dla biednych”.
W młodości miał też razem ze swoja siostrą snuć plany, by zostać „apostołem ubogich”.
Wikary z rodzinnej parafii nauczył go czytać i pisać. Do szkoły poszedł w Pianezzo, a potem uczył się w Como, gdzie w Collegio Gallio otrzymał dobre wychowanie i wykształcenie. W 1860 roku rozpoczął studia w seminarium duchownym w Como. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1866.
Najpierw został przeznaczony do pracy duszpasterskiej w Prosto, potem w Savogno. Założył tam szkołę i dbał o ożywienie religijne zaniedbanej wówczas parafii. W tych latach poznał i blisko współpracował ze św. Janem Bosco. Przez rok nawet mieszkał w oratorium i wspomagał ks. Bosco w duszpasterstwie. Potem był proboszczem w Valtellina, kilka miesięcy w Olmo, a w końcu, od 1881 do 1890, proboszczem w małej górskiej parafii w Pianello del Lario.
W Pianello przejął zarządzanie małym szpitalem, który założył jego poprzednik, ksiądz Carlo Coppini. Prowadziło go kilka sióstr zakonnych, zwanych „urszulankami”. Ksiądz Guanella zreorganizował szpital i tchnął nowego ducha we wspólnotę sióstr. W ten sposób powstał „Dom Bożej Opatrzności”, a wspólnota sióstr stała się zalążkiem nowego zgromadzenia zakonnego Córek Najświętszej Maryi Panny od Bożej Opatrzności. Szybko też powstało męskie Zgromadzenie Sług Miłości. Bardzo szybko zaczęły powstawać domy i dzieła zgromadzeń guanellańskich we Włoszech, ale też i w Szwajcarii, a nawet Stanach Zjednoczonych.
W 1905 roku Kalabrię nawiedziło wielkie trzęsienie ziemi. Trzy lata później to samo spotkało Messynę na Sycylii. Alojzy wraz ze swym braćmi i siostrami pospieszył z pomocą. Budował prowizoryczne domy, karmił i ubierał potrzebujących. Otwierał domy i sierocińce dla bezdomnej młodzieży. Zakładał szkoły i świetlice.
W 1908 roku ks. Alojzy Guanella wraz z siedemnastoma współbraćmi złożył uroczyste śluby zakonne, dając tym samym oficjalny początek nowemu zgromadzeniu. Wstępne uznanie Watykanu przyszło cztery lata później, a ostateczne zatwierdzenie zgromadzenia przez Stolicę Apostolską nastąpiło w roku 1935.
We wrześniu 1915 roku ksiądz Alojzy Guanella miał wylew i doznał paraliżu. Zmarł 24 października w Como. Beatyfikował go Paweł VI, a kanonizował w 2011 roku Benedykt XVI.
Siostry guanellanki służą przede wszystkim starszym i niepełnosprawnym fizycznie i umysłowo. Prowadzą także szkoły i współpracują w parafiach. Są obecne w Europie, Azji i w obu Amerykach. Pracują także w Chicago. Ostateczne zatwierdzenie zgromadzenia przez Stolicę Apostolską nastąpiło w 1917 roku.
Ojcowie i bracia ze Zgromadzenia Sług Miłości posługują w 20 krajach świata na 5 kontynentach. Są obecni w Stanach Zjednoczonych, a od roku 2009 także w Polsce, w Skawinie koło Krakowa.