5. Bł. Maria Katarzyna Troiani

Konstancja Troiani urodziła się 19 stycznia 1813 roku w miejscowości Giuliano di Roma, we Włoszech. Była trzecim z czworga dzieci. Rodzina była zamożna, ale dzieci wcześnie zostały osierocone. Konstancję oddano na wychowanie do sierocińca prowadzonego przez siostry klaryski w Ferentino. 

W 1829 roku Konstancja przyjęła habit zakonny i została klaryską. Odtąd nazywała się Maria Katarzyna od św. Róży z Viterbo. Przez wiele lat zajmowała się sierotami w tym samym sierocińcu, w którym się wychowywała. W 1852 roku Wikariusz apostolski Egiptu, biskup Guasco, zwrócił się do sióstr, aby otworzyły swój dom w Kairze, zależny od Kustodii Ziemi Świętej i by zajęły się wychowaniem i kształceniem ubogich dziewcząt, a także otworzyły kościół katolicki. 

Po uzyskaniu wszelkich pozwoleń, 25 sierpnia 1859 roku siostra przełożona Castelli, matka Troiani i trzy inne siostry z klasztoru w Ferentino wyruszyły w podróż do Egiptu. Do Kairu dotarły 14 września tego roku, przyjęte przez wiernych i prowadzących tam parafię franciszkanów z wielkimi nadziejami. Prawie od razu siostra przełożona poważnie się rozchorowała i siostra Maria Katarzyna musiała przejąć jej obowiązki. Siostry poświęciły się pracy z ubogimi i porzuconymi dziećmi, z dziewczętami, które sprzedawano, jako niewolnice do haremów. Siostry otworzyły też szkołę dla dziewcząt. Uczyły się w niej Egipcjanki i córki Anglików, dzieci różnych ras i religii. 

Siostry coraz bardziej rozwijały swoja działalność, a do Kairu przyjechał nowy delegat apostolski, biskup Vujcic, w miejsce zmarłego biskupa Guasco. Ustanowił matkę Marię Katarzynę nową przełożoną, a ponieważ wydawało mu się, że Konstytucje, jakie siostry miały w Ferentino nie są dostosowane do warunków miejsca, więc sam napisał nowe Reguły dla wspólnoty sióstr. Biskup Ferentino i tamtejsze siostry nie chcieli się na to zgodzić i klaryski postanowiły wycofać swoje siostry z Egiptu. Wtedy jednak siostry w Kairze postanowiły oddzielić się formalnie od włoskiego klasztoru i stworzyć nowa wspólnotę pod auspicjami biskupa Vujcica. W 1863 roku Katarzyna została wybrana przełożoną tej nowej wspólnoty.  

30 czerwca 1868 roku Kongregacja Rozkrzewiania Wiary zatwierdziła Instytut Franciszkanek Misjonarek Egiptu. W 1950 roku zgromadzenie zmieniło nazwę na Siostry Franciszkanki Misjonarki Niepokalanego Serca Maryi. Siostry prowadziły dzieła, które rozpoczęły. Za życia matki Katarzyny około 750 murzyńskich dzieci zostało uratowanych przed sprzedażą w niewolę. Siostry uratowały także ponad 1570 niemowląt porzuconych na śmietnikach. Siostry kształciły te dzieci, pomagały szukać pracy i zapewnić godną przyszłość. Uczyły arabskiego, włoskiego i francuskiego, prac ręcznych typowych dla dziewcząt. Ponadto geografii, historii, arytmetyki, gry na pianinie i śpiewu. Dziewczynki pochodziły z różnych krajów i religii. 

Do roku 1879 siostry otworzyły siedem domów w całym Egipcie, z czego dwa w Kairze. Jeszcze za życia matki Katarzyny siostry otworzyły domy w Jerozolimie, na Malcie i kilka we Włoszech. Dzisiaj siostry pracują w wielu krajach świata. 

Matka Maria Katarzyna zmarła 6 maja 1887 roku w Kairze. Pochowano ją na tamtejszym cmentarzu katolickim. Jej relikwie od 1967 roku spoczywają w domu generalnym sióstr w Rzymie. Marię Katarzynę Troiani beatyfikował w 1985 roku Jan Paweł II.