Thursday, 09 lipca 2020

Każdego dnia jesteśmy posłani do konkretnych prac i obowiązków. W tym wszystkim nieustannie towarzyszy nam Bóg. Postaraj się przez chwilę trwać przy Nim myślami. 

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Mateusza
Mt 10,7–15 
Jezus powiedział do swoich apostołów: „Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie w drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy. A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was. A jeśliby was gdzieś nie chciano przyjąć i nie dano posłuchu słowom waszym, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych! Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu”.

Spójrz, jak w dzisiejszym fragmencie Ewangelii Jezus zaprasza swoich uczniów, aby z radością dzielili się dobrem, które otrzymali. Każdy pewnie choć raz doświadczył niezwykłej satysfakcji, która wynika z bezinteresowności. Sprawia to, że chcemy jeszcze bardziej dzielić się tym, w czym naprawdę jesteśmy dobrzy. Z jakich rzeczy, które robisz dla innych, jesteś szczególnie dumny? 

Często, żeby zacząć czynić dobro, stawiamy sobie konkretne warunki. Chcemy mieć wszystko pod kontrolą i mieć pewność, że niczego nie zabraknie. Pomysł na dzielenie się dobrem, który proponuje dzisiaj Jezus, jest jednak zupełnie inny. Wszystko, co jest potrzebne uczniom do ich misji, odnajdą w drodze. Co stanowi dla ciebie największą przeszkodę w wyruszeniu w taką drogę?  

Jezus nie ukrywa, że uczniowie w swojej misji mogą zostać odrzuceni. Traktuje to jako coś zupełnie normalnego. Co więcej, nie stanowi to przeszkody do kontynuowania misji. Słuchając ponownie tekstu Ewangelii, postaraj się wejść w wolność i dystans, do którego wzywa Jezus swoich uczniów. Jakie emocje wywołuje w tobie taka postawa?

Boże spraw, bym stał się tym, który z radością pragnie świadczyć o Tobie,  obdarowując innych dobrem. 

Chwała Ojcu…