Tuesday, 07 lipca 2020

Jezus dzisiaj dokonuje cudów, naucza, lituje się nad słabymi i chorymi. Wzbudza też kontrowersje. Posłuchaj z uwagą tej historii. Jesteś jej świadkiem i uczestnikiem. 

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Mateusza
Mt 9,32–37 
Przyprowadzono do Jezusa opętanego niemowę. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: „Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!” Lecz faryzeusze mówili: „Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy”. Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”.

Obserwując świat natury, widzimy ogromną rozrzutność. Latem drzewa w sadach uginają się od owoców, łąki roją się od kwiatów, a pola od różnego rodzaju upraw. Ekosystem działa dlatego, że wiele rzeczy występuje w nim w nadmiarze. Niech ten obraz posłuży jako przenośnia dla bycia przez nas obdarowanymi przez Boga Jego łaską – mamy jej w nadmiarze. Czy takie są też twoje odczucia? 

Jezus, jak nikt inny, jest świadomy działania Bożej łaski w świecie. Obdarowuje nią hojnie – uzdrawia z chorób duszy i ciała, przywraca właściwy stan równowagi w naszym życiu duchowym. Nauczając, poszerza ludzką perspektywę moralną i duchową, ale tym samym narusza strukturę ustanowioną przez człowieka, a Jego działanie nazywane jest wtedy szatańskim. Jakie uczucia towarzyszą ci, kiedy chcesz za wszelką cenę obronić swoją koncepcję „ładu i porządku”?

Ewangelia nie potrzebuje nowych teoretyków zbawienia. Potrzebuje świadków. Nie można oszczędzać, pracować i rozwijać talentów tylko teoretycznie. Jezus zaprasza nas po pierwsze do uważności na obfitość łaski – wielkie żniwo, po drugie do modlitwy i działania – by tę łaskę podjąć. By rozeznać swój kontekst życiowy i pomnożyć dobro, którym już jesteś obdarowany.

W przyjacielskiej rozmowie opowiedz Jezusowi, jak czujesz się obdarowany przez Boga – fizycznie, psychicznie, duchowo. Jak korzystasz z Jego darów? Jak cię zbliżyły do Niego? 

Chwała Ojcu…