Wednesday, 30 stycznia 2019

Jezus opowiada dziś swoim słuchaczom przypowieść o siewcy. Zwraca uwagę na postawę słuchania Słowa Bożego. Na początku tej modlitwy poproś Jezusa o dar wsłuchania się w Jego słowo. 

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Marka
Mk 4, 1-20 
Jezus znowu zaczął nauczać nad jeziorem i bardzo wielki tłum ludzi zebrał się przy Nim. Dlatego wszedł do łodzi i usiadł w niej, na jeziorze, a cały tłum stał na brzegu jeziora. Nauczał ich wiele w przypowieściach i mówił im w swojej nauce: «Słuchajcie: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedno ziarno padło na drogę; i przyleciały ptaki, i wydziobały je. Inne padło na grunt skalisty, gdzie nie miało wiele ziemi, i wnet wzeszło, bo nie było głęboko w glebie. Lecz po wschodzie słońca przypaliło się i uschło, bo nie miało korzenia. Inne padło między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je, tak że nie wydało owocu. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i wydawały plon, wschodząc i rosnąc; a przynosiły plon trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny». I dodał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!» A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieść. On im odrzekł: «Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach, aby „patrzyli uważnie, a nie widzieli, słuchali uważnie, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im odpuszczona wina”». I mówił im: «Nie rozumiecie tej  przypowieści? Jakże więc zrozumiecie inne przypowieści? Siewca sieje słowo. A oto są ci, którzy są na drodze: u nich sieje się słowo, a skoro je usłyszą, zaraz przychodzi Szatan i porywa słowo w nich zasiane. Podobnie zasiewem na gruncie skalistym są ci, którzy gdy usłyszą słowo, natychmiast przyjmują je z radością, lecz nie mają w sobie korzenia i są niestali. Potem gdy nastanie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamują. Są inni, którzy są zasiani między ciernie: to ci, którzy wprawdzie słuchają słowa, lecz troski tego świata, ułuda bogactwa i inne żądze wciskają się i zagłuszają słowo, tak że pozostaje bezowocne. Wreszcie zasiani na ziemię żyzną są ci, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają owoc: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny».

Ludzie zbierają się wokół Jezusa. Ich liczba jest tak wielka, że Pan wsiada do łodzi i z niej naucza. Przypatrz się tej scenie oczyma wyobraźni i pobądź razem ze Jego słuchaczami. Spróbuj wczuć się w ich postawę wobec nauczającego Jezusa. Dlaczego do Niego przychodzą? 

Poprzez obrazy Jezus wymienia  różne rodzaje ziemi. Trzy pierwsze to obraz gleby nieurodzajnej. Chociaż otrzymała żyzne ziarno, nie wyda owocu. Przeszkadzają w tym różnorakie okoliczności. W życiu człowieka jest to: lekceważenie Słowa, niestałość w jego zachowaniu oraz postawienie wartości świata na pierwszym miejscu. Przypatrz się glebie swojego serca. Czy są tam obszary ziemi nieurodzajnej? Jak wsłuchujesz się i pielęgnujesz Słowo Jezusa?

Słowo Jezusa jest żywe i skierowane na wydanie życia. Jedną z pokus dla żyznej ziemi może stać się perfekcjonizm. To znaczy – wymagać od siebie i innych jedynie stokrotnego owocu, a w tym samym czasie lekceważyć owoc o mniejszej wartości. Nawet mały owoc jest oznaką Bożej żyzności w tobie. Zobacz te dobre owoce, które Pan już w tobie sprawił. Poproś Go o dar, aby czynił twoje serce ziemią coraz bardziej żyzną, wydającą owoc.

Na koniec modlitwy zwróć się do Jezusa z ufnością, że pomimo grzeszności czyni z ciebie żyzną glebę, coraz bardziej łaknącą Jego łaski.