Wednesday, 24 stycznia 2018

Być może stawiasz sobie czasem pytanie o to, dlaczego Ewangelia, wiara, praktyki religijne nie przemieniają ludzkich serc w widoczny i skuteczny sposób. Wsłuchaj się w słowa Jezusa. Dziś właśnie na to pytanie chce dać ci odpowiedź.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Marka
Mk 4, 1-20
Jezus znowu zaczął nauczać nad jeziorem i bardzo wielki tłum ludzi zebrał się przy Nim. Dlatego wszedł do łodzi i usiadł w niej na jeziorze, a cały lud stał na brzegu jeziora. Uczył ich wiele w przypowieściach i mówił im w swojej nauce: «Słuchajcie: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedno padło na drogę; i przyleciały ptaki, i wydziobały je. Inne padło na miejsce skaliste, gdzie nie miało wiele ziemi, i wnet wzeszło, bo gleba nie była głęboka. Lecz po wschodzie słońca przypaliło się i nie mając korzenia, uschło. Inne znów padło między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je, tak że nie wydało owocu. Inne w końcu padły na ziemię żyzną, wzeszły, wyrosły i wydały plon: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny». I dodał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha». A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieści. On im odrzekł: «Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach, aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im wydana tajemnica». I mówił im: «Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże zrozumiecie inne przypowieści? Siewca sieje słowo. A oto są ci posiani na drodze: u nich sieje się słowo, a skoro je usłyszą, zaraz przychodzi szatan i porywa słowo zasiane w nich. Podobnie na miejscach skalistych posiani są ci, którzy, gdy usłyszą słowo, natychmiast przyjmują je z radością; lecz nie mają w sobie korzenia i są niestali. Gdy potem przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamują. Są inni, którzy są zasiani między ciernie: to są ci, którzy słuchają wprawdzie słowa, lecz troski tego świata, ułuda bogactwa i inne żądze wciskają się i zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. W końcu na ziemię żyzną zostali posiani ci, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają owoc: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny».

Siewca wyszedł siać. Sieje hojnie. W pewnym momencie wydaje się nawet, że jest rozrzutny, gdyż wiele ziaren jest marnowanych. Taki jest Bóg. Jego hojność jest wielka. Sieje Słowo wszędzie. Jest ono w zasięgu każdego, niezależnie od wewnętrznego usposobienia. Bóg sieje, nawet gdy serce człowieka jest zamknięte.

Choć w samym ziarnie tkwi potencjał życia, to od chwili zasiewu jego los zależy od podłoża. Grunt, na który spada ziarno, symbolizuje postawę serca. Jezus wskazuje na cztery takie postawy. Serce zwodzone przez szatana. Serce niestałe. Serce zniewolone. Wreszcie serce wytrwałe. Poproś Ducha Świętego, aby pomógł ci rozeznać kondycję twego serca.

Najważniejsze jest słuchanie. Słowo „słuchać” jest dzisiaj powtórzone kilka razy. W innym miejscu Jezus mówi: „Uważajcie, jak słuchacie”. Chodzi o słuchanie, z którego rodzi się relacja z Osobą i coraz większa zażyłość. Jakie jest twoje słuchanie? Czy usłyszane słowo przemienia twoje serce?

Na koniec modlitwy zaproś Pana do wszystkich miejsc zniewolonych, twardych, ciernistych. Poproś, aby przemieniał je mocą swego Słowa. Podziękuj także gorąco za każdy wydany już owoc w twoim życiu.