Saturday, 06 stycznia 2018

Wyobraź sobie mędrców, którzy padają na twarz przed nowonarodzonym Jezusem i oddają Mu hołd. W swoich królewskich sercach niosą mądrość i pragnienia swoich ludów. To wszystko składają przed prawdziwym Bogiem.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Mateusza.
Mt 2, 1-12 
Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon». Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak zostało napisane przez Proroka: a ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela». Wtedy Herod przywołał potajemnie mędrców i wywiedział się od nich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytajcie starannie o dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». Oni zaś, wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, postępowała przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli dziecię z Matką Jego, Maryją; padli na twarz i oddali Mu pokłon. i otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się z powrotem do swojego kraju.

Mędrcy, obserwując znaki na niebie, przeczuwają, że w Jerozolimie wydarzyło się „coś” niezmiernie ważnego. Narodził się ktoś wielki, więc w ich sercach rodzi się pragnienie, aby oddać Mu pokłon. Przychodzą ze Wschodu, idą przez pustynię, mijają pałac króla Heroda - w końcu wchodzą do stajenki w Betlejem. Stali się ludźmi szukającymi, ponieważ uwierzyli wewnętrznemu pragnieniu i zewnętrznym znakom. Czy odczuwasz pragnienie, które mobilizuje cię, aby wyjść na spotkanie Boga, gdziekolwiek może on się znajdować?

„Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę” – cytuje mędrców tekst Ewangelii. Czy widzisz “gwiazdę”, czyli jakiś znak, który cię prowadzi, wskazuje drogę? Czy się za nią rozglądasz? Spróbuj dojrzeć to, co mogłoby poprowadzić cię w głąb Tajemnicy, zapalić twoje serce wielkim pragnieniem pójścia do końca. Na końcu jest bowiem prawdziwy Bóg.

Słuchając słów Ewangelii, proś o wewnętrzną dyspozycję do rozpoznawania znaków Bożej obecności. Daj się poprowadzić światłu wiary, które pozwoli ci rozpoznać i doświadczyć w Jezusie wcielonego Syna Bożego.

Niech Bóg rozproszy wszelkie ciemności i mgły, pozwoli ci doświadczyć światła swojej obecności w każdym miejscu i czasie.