Thursday, 03 sierpnia 2017

Rozpoczynając ten czas modlitwy, uświadom sobie, że jesteś w obecności Boga, który chce mówić do twojego serca. Wsłuchaj się uważnie w Jego Słowa.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 13, 47-53
Jezus powiedział do tłumów: «Podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko?» Odpowiedzieli Mu: «Tak». A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare». Gdy Jezus dokończył tych przypowieści, oddalił się stamtąd.

Jezus porównuje dzisiaj Królestwo Niebieskie do wielkiej sieci. Sieć ta zagarnia ryby wszelkiego rodzaju, bez wyjątków. Łowiący nie wybiera tylko jednego gatunku ryb, lecz wszystkie. Tak samo jest z Królestwem Niebieskim – każdy człowiek jest do niego zaproszony, niezależnie od pochodzenia, rasy, inteligencji, statusu społecznego. Każdy. Ty również.

Po wyciągnięciu na brzeg ryby są rozdzielane na dobre i na złe. Nie według popularności i liczby przyjaciół, nie na podstawie wyglądu czy osiągniętych sukcesów. Liczy się wyłącznie to, czy są dobre, czy zepsute. Podobnie jest z Królestwem Niebieskim. Przed świętym obliczem Boga nie może się ostać nic nieczystego i zepsutego. Dlatego tak ważna jest czystość twojego serca.

W perspektywie wieczności jedyną istotną sprawą jest Twoja świętość. Wszystko inne ma wartość o tyle, o ile przybliża cię do Królestwa. Również mądrość i wiedza. Mogą wydawać ci się ważne. Może są dla ciebie powodem do dumy. Ale tak naprawdę mają wartość tylko wtedy, kiedy są połączone z miłością. By być świętym, nie trzeba być uczonym – ważniejsze jest, by stać się uczniem Królestwa. By każdego dnia uczyć się prawdziwie miłować.

Na koniec poproś Jezusa, żeby dał ci mądrość i roztropność, by konsekwentnie wybierać to, co naprawdę ważne. Poproś Go, by wlał w twoje serce gorliwość w dążeniu do celu, którym jest Niebo.