Monday, 15 lipca 2024

Na początku tej modlitwy skieruj swoje myśli ku Bogu. Spróbuj powierzyć się  Duchowi Świętemu, który chce prowadzić cię przez tę modlitwę.

Mt 10,34 – 11,1
Jezus powiedział do swoich apostołów: „Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; «i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy». Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody”. Gdy Jezus skończył dawać te wskazania dwunastu swoim uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić Ewangelię w ich miastach.

Jezusowy „miecz” nie jest tylko jałowym i powierzchownym wprowadzeniem konfliktu. Jest on czymś znacznie głębszym. Jezus przynosi radykalne wyzwolenie z niedojrzałych form ludzkich relacji. Z tych zależności, uwikłań, przywiązań, które nie dają nam życia. Które z twoich relacji potrzebują nieco więcej dojrzałości, wyzwolenia, głębi lub stawiania mądrych granic?

Przesłanie Jezusa jest skierowane do ciebie w twojej absolutnej wyjątkowości. Wyciąga cię poza nawias społecznych czy rodzinnych relacji i gier. Tylko ty możesz na nie odpowiedzieć. Tu nie ma żadnych podpórek – ostatecznie chodzi o oparte tylko na zaufaniu miłości pójście za Jezusem. On zaprasza cię do pójścia za Nim i wzięcia swojego i właśnie swojego krzyża. Jak reagujesz na to zaproszenie?

W tym absolutnym i skandalicznym wyzwoleniu, które przynosi Jezus, w obrazie miecza przecinającego uwikłane i uzależniające relacje, nie zostawia On nas jednak w jakiejś pustce czy samotności. Więzy zostają rozerwane, powstają natomiast więzi. W Jezusie otrzymujemy wspólnotę z Bogiem i z innymi ludźmi. Pomyśl chwilę o tych relacjach, które możesz z łatwością nazwać taką Bożą wspólnotą.

Spójrz razem z Jezusem na swoje życie i oddaj Mu to w swoich relacjach ze sobą, ze światem, z innymi i z Bogiem, co potrzebuje jeszcze Jego uzdrowienia.


Chwała Ojcu…