Tuesday, 16 kwietnia 2024

Rozluźnij się. Możesz spojrzeć w lewo i w prawo. Bóg jest tu obecny. Poproś Go, by prowadził cię w tej modlitwie. 

J 6,30-35
W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa: „Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go zobaczyli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”„. Rzekł do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu”. Rzekli więc do Niego: „Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!” Odpowiedział im Jezus: „Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie”.

Tłum, który idzie za Jezusem, szuka wiary. Szuka pewności, znaku i sposobu, by zobaczyć Boga i pełnić Jego wolę. Każdy z nas nosi w sercu różne tęsknoty i marzenia. Czego ty dziś szukasz? Czego jesteś głodny?

Jezus w czasie swego nauczania dokonał wielu cudów. Rozmnożył także chleb. Ludzie szukają Go i proszą o kolejny taki cud. Dziś ty stajesz na modlitwie. Mogą w twojej głowie i sercu pojawiać się różne głody. Możesz pragnąć spokoju, wyciszenia, rozwiązania jakiejś sytuacji. Powierz Bogu swoje głody i pragnienia. 

Czasem modlitwa jest konfrontacją. Można doświadczyć rozdarcia między  pragnieniami i motywacjami, które mamy w sobie. Jezus jednak daje rozwiązanie. Daje siebie jako pokarm. Pozwala nam siebie spożywać. Nie niszczy twojego serca, ale przyjmuje je takim, jakie ono jest. Z wszystkim co się w nim znajduje. Ty, pragnący i potrzebujący, możesz po prostu do Niego przyjść. Możesz powiedzieć Mu o wszystkim. Możesz z Nim po prostu być. Pomyśl, w jaki sposób możesz pozwolić Jezusowi być jeszcze bliżej ciebie? 


Spróbuj teraz zobaczyć, jakie uczucia i myśli zrodziły się w tobie podczas tej modlitwy. I oddaj je dobremu Bogu. 


Chwała Ojcu…