Saturday, 09 marca 2024

Wyobraź sobie, jak przychodzisz do świątyni lub miejsca, w którym zazwyczaj się modlisz, jak stajesz przed Panem. Zwróć uwagę, w jaki sposób i z czym dzisiaj przychodzisz do Niego. Czym pragniesz się podzielić?

Łk 18,9-14
Jezus opowiedział niektórym, co dufni byli w siebie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: „Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie: zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”. A celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi, mówiąc: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!” Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony”.

Faryzeusz nie przychodzi do świątyni, żeby spotkać się z Bogiem, lecz aby się pochwalić, jak doskonale wypełnia prawo. Jednak takie skupienie na sobie zamyka na Boga i drugiego człowieka, nie pozwala naprawdę kochać. W jaki sposób przeżywasz swoje sukcesy? Na ile dostrzegasz w nich owoc współpracy z Bożą łaską i z ludźmi, których Pan postawił na Twojej drodze?

Prawdziwe dziękczynienie jest właśnie dostrzeżeniem Bożego działania w życiu. Poszerza serce, aby mogło przyjąć coraz więcej Jego przemieniającej łaski i stymuluje do dzielenia z innymi. W jaki sposób twoja modlitwa rozwija relacje z Bogiem i innymi ludźmi? 

Celnik uczy nas dzisiaj stawania przed Bogiem w prawdzie. I nie chodzi o to, aby się specjalnie poniżać, ale by w szczerości otworzyć swoje zranione serce na moc Jego przemieniającej bliskości. Słuchając raz jeszcze słów Ewangelii, zobacz, jak dziś w jej świetle wygląda twoje serce.

Na koniec modlitwy zaproś Jezusa do tych relacji i miejsc w swoim życiu, w których twoja miłość wydaje ci się jeszcze niewystarczająca.


Chwała Ojcu…