Tuesday, 05 marca 2024

Zrozumienie prawdy duchowej wymaga nieraz zmiany perspektywy. Co jednak, gdy ta perspektywa jest tak szeroka, że aż ciężko ją sobie w ogóle wyobrazić? Taką właśnie zmianę proponuje Pan Jezus.

Mt 18,21-35
Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: „Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?” Jezus mu odrzekł: „Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać. Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu”.

Pytanie Piotra pokazuje nam, jak wielka jest przepaść między Bożym miłosierdziem a wyobrażeniem człowieka o miłosierdziu. Siedem to w Biblii liczba doskonała, a siedemdziesiąt siedem to nieskończoność - podobnie jak niewyobrażalnie wielką ilością jest dziesięć tysięcy talentów, czyli prawie trzysta pięćdziesiąt ton złota. To, co w naszych oczach wydaje się hojne i wspaniałomyślne, dla Boga jest dopiero “punktem wyjścia”.

Przebaczenie komuś jest nie tylko aktem łaski, ale i pokory. Przebaczając, rezygnuję z urazy, czasem nawet z zadośćuczynienia, z czegoś, co często słusznie mi  się należy. Rezygnując z tego, rezygnuję z części swojego honoru, czasu, własności, a nieraz i szacunku. Jezus pokazał, jak daleko Bóg jest w stanie zrezygnować z siebie dla człowieka. Do czego inspiruje cię ta wspaniałomyślność Boga?

Przypowieść ukazuje materialny ogrom przebaczenia, ale również wewnętrzne spustoszenie kogoś, kto nie potrafi zrobić z niego użytku. Dramat nielitościwego sługi polega na powierzchownym przyjęciu łaski. Darowano mu dług i karę, ale nie potrafił żyć doświadczeniem miłosierdzia i dzielić się nim z innymi. Co pomaga ci w przeżywaniu miłosierdzia w twoim życiu?

Proś dla siebie o to, by Jezus uzdrawiał twoje serce, by było wrażliwe na miłosierdzie, którym Bóg obdarza ciebie i twoich bliskich.


Chwała Ojcu…