Na początku tej modlitwy przypomnij sobie sytuację, kiedy dostałeś bardzo dobrą wiadomość, która przyniosła ci ulgę, pokój i radość.

J 20,24-29

Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: „Widzieliśmy Pana!”. Ale on rzekł do nich: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę”. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: „Pokój wam!”. Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: „Pan mój i Bóg mój!”. Powiedział mu Jezus: „Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.

Jezus pojawia się między uczniami w cudowny sposób. Staje blisko wszystkich osób w wieczerniku. Zarówno uczniów, którzy wierzą w Jego zmartwychwstanie, jak i tych, którzy jeszcze nie. Tych, którzy czują radość i podekscytowanie, jak i tych którzy czują wątpliwości. On chce być teraz z tobą we wszystkim, co przeżywasz.

Tomasz chciał dowodu zmartwychwstania, chciał dotknąć Jezusa w miejscach, które świadczyłyby o Jego cierpieniu i śmieci. Jednak sam widok Jezusa i Jego łagodne słowa, które przynoszą pokój, wystarczyły Tomaszowi do wyznania wiary. Jakie słowa zwykle dają ci głęboki pokój?

Słowa, które słyszymy od innych, mogą nam dodawać skrzydeł, przynosić ulgę i pocieszenie. Słuchając jeszcze raz Ewangelii, wsłuchaj się w słowa Jezusa Zmartwychwstałego.

Na koniec tej modlitwy, pomyśl o tym, co najbardziej cię poruszyło, może przyniosło ulgę lub pocieszenie.

Koronka

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco