Tuesday, 19 października 2021

Zanim wsłuchasz się w słowa dzisiejszej Ewangelii, wsłuchaj się w swoje serce. Postaraj się oddać Jezusowi to, co w nim jest, to, czym żyjesz i proś, by wypełniło cię światło Ducha Świętego. 

Łk 12,35-38 
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie”. 

Jezus zachęca swoich uczniów, by wytrwale oczekiwali Jego powtórnego przyjścia. Przytaczając historię sług, którzy wywiązali się ze swoich zobowiązań, pokazuje, że w tym właśnie odnaleźli  szczęście - w wytrwałym oczekiwaniu. Jak reagujesz na myśl, że twoja ziemska pielgrzymka prędzej czy później się skończy? Jakie uczucia budzą w tobie na myśl o spotkaniu z Dobrym Ojcem u progu Wieczności?

Zadaniem sług było oczekiwanie powrotu gospodarza, by na czas otworzyć mu drzwi. W przeżywaniu codzienności człowiek może wpaść w pułapkę szatana, polegającą na nie zauważeniu momentu przyjścia Chrystusa i nie otworzeniu Mu na czas drzwi serca. Popatrz na swoją codzienność - ile czasu poświęcasz na modlitwę Słowem Bożym, na rachunek sumienia? Czy drzwi twojego serca są stale otwarte dla  Jezusa?

Gdy gospodarz zostaje wpuszczony do domu, role się odwracają. Teraz to on się przepasuje i usługuje swoim sługom. Podobnie jest w naszej relacji Bogiem. Podczas gdy człowiekowi wydaje się, że tak wiele robi dla Boga, to w rzeczywistości sam Bóg chce usłużyć człowiekowi. Czy pozwalasz Jezusowi, by działał w twoim życiu? Jak przyjmujesz dobro, które On czyni ze względu na ciebie?

W modlitwie końcowej opowiedz Jezusowi o tym, co szczególnie cię poruszyło. Nie bój się mówić do Niego, On chce cię słuchać.