Ustawienia

Ulubione 0
29
03.2024
Wielki Piątek J 18,28-38a; J 19,9b-18
0,00 / 0,00

Saturday, 02 października 2021

Okres zwykły, Mt 18,1-5.10 
śś. Aniołowie Stróżowie

Tylko dzieci wejdą do Królestwa niebieskiego. Dziecko jest obrazem Boga, do którego mamy się upodobnić. Wyobraź sobie, że jesteś dzieckiem. 

Mt 18,1-5.10 
Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: „Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?” On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: „Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje. Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.

Pragnienie bycia kimś ważnym, podziwianym istnieje w każdym człowieku. Nieustannie walczymy o to, aby być „naj” w oczach innych ludzi: najmądrzejszym, najpiękniejszym, najsilniejszym lub najsympatyczniejszym. Pragnienia bycia wielkim w oczach innych, to ukryte pragnienie bycia kochanym, które wypływa ze zranienia, jakie spowodował w nas grzech pierworodny. Utraciwszy fundament, którym była bezwarunkowa miłość Boga Ojca, człowiek szuka tej miłości u innych.  

Dziecko chce być  kochane i nie kryje się z tym pragnieniem. Mamy być jak dzieci, które przychodzą do ojca, aby je objął i ucałował. Jeśli chcemy być szczęśliwi i wejść do królestwa niebieskiego, trzeba nam się uczyć, że prawdziwa miłość wychodzi od Boga Ojca. Nie musimy na nią zasługiwać - wystarczy być prostym i szczerym przed Bogiem. Jak mówi Jezus: musimy się odmienić, stać jak dzieci i wtedy będziemy najbardziej kochani.

Zazwyczaj widzimy Boga jako osobę dorosłą, dojrzałą i mocną. Bóg to prawdziwy Ojciec, na którym można się zawsze oprzeć. Jezus pokazuje jednak inne oblicze Boga: kto przyjmuje dziecko, ten Mnie przyjmuje. Jezus utożsamia się z dzieckiem i w ten sposób pokazuje dziecięce oblicze Boga. Bóg jest prosty, pełen zaufania do innych, delikatny. Bóg w Jezusie przyszedł do nas także w postaci dziecka, niewinnego i słabego, zależnego od innych i leżącego w żłobie.

Prośmy Jezusa o przemianę naszych serc, abyśmy stali się jak dzieci i umieli zobaczyć dziecięcą twarz Boga.