Friday, 09 lipca 2021

Dzisiaj zobaczysz Jezusa rozmawiającego z uczniami. Posyła ich z misją głoszenia Ewangelii. Wyobraź sobie tę scenę i bądź jej uczestnikiem. Spróbuj usłyszeć, co mówi do ciebie.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Mateusza.

Mt 10,16–23 
Jezus powiedział do swoich apostołów: „Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie. Miejcie się na baczności przed ludźmi! Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was prowadzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. Gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do innego. Zaprawdę, powiadam wam: Nie zdążycie obejść miast Izraela, nim przyjdzie Syn Człowieczy”.

Jezus wybiera spośród swoich uczniów dwunastu apostołów. Rozmawia z nimi i daje konkretne wskazówki na przyszłość. Zostali obdarzeni pewnym zadaniem, którym jest głoszenie królestwa Bożego. Podobnie jest z nami. Wybierając i decydując się na pewien styl życia, jakim jest relacja z Bogiem, możemy znaleźć się w różnych, trudnych sytuacjach. Poczuć się jak samotna owca pośród stada wilków: czy to w rodzinie wśród najbliższych, czy to w pracy, czy wśród przyjaciół. Jak wygląda twoja reakcja, gdy doświadczasz takich sytuacji?

Słowa Jezusa niosą nadzieję. Jezus zapowiada, że w sytuacjach skrajnych apostołowie doświadczą mocy Ducha Świętego. Ta zapowiedź dotyczy każdego z nas. Nie jest łatwo zwrócić uwagę najbliższym. Potrzebujemy wówczas wsparcia Ducha Świętego, by nasza mowa wyrażała zamiast pretensji rzeczywistą intencję, troskę, z której może ucieszyć się odbiorca. To pomoże zapomnieć trudne słowa lub zachowanie. Spróbuj zobaczyć, jakie uczucia towarzyszą ci w chwilach upominania? 

Słuchając kolejny raz tekstu Ewangelii, zwróć uwagę na wypowiadane przez Jezusa zdanie: „Lecz ten, kto wytrwa do końca, będzie zbawiony”. Mimo trudów warto każdego dnia podejmować swoje zadania na nowo. Zbawienie to codzienna droga i wielka nagroda. Jak dzielisz się z Jezusem trudami swojej codzienności?

Panie Jezu, chcę iść za Tobą. Ucz mnie każdego dnia, jak być wytrwałym i wiernym Tobie.