Tuesday, 19 stycznia 2021

Poprzez spór o zachowanie szabatu Jezus ukazuje właściwie rozumienie przykazań. Posłuchaj...

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Marka
Mk 2,23-28 
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: „Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?” On im odpowiedział: „Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom”. I dodał: „To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu”.

Przestrzeganie szabatu było sercem Prawa Mojżeszowego. Był to widoczny znak szczególnych relacji między Jahwe a Narodem Wybranym. Spór o zachowanie szabatu może nam się wydać mało ważny i nieaktualny. Jednak jest to jeden z centralnych tematów Ewangelii i to właśnie ten spór, który z czasem przerodził się w gwałtowny konflikt między Jezusem a uczonymi w prawie i faryzeuszami, doprowadził Jego samego na krzyż. Co w nauce Jezusa jest ci trudno zaakceptować? 

Faryzeusze, jak większość współczesnych ludzi, uważali, że przykazania Boże są arbitralnie wymyślonymi przez Boga zakazami. Zabraniają one wielu rzeczy skądinąd przyjemnych i dających radość. Według faryzeusza Bóg jest nie tyle Sprawiedliwym Sędzią, lecz ponurym nadzorcą, księgowym skrzętnie notującym nasze błędy i upadki. W rzeczywistości Jezus przyszedł ukazać miłosierną twarz Ojca, dlatego nie mógł zgodzić się na takie myślenie. Co myślisz o Bogu jako Ojcu?

Jezus uważa, że przykazania są drogowskazami postawionymi na krętych drogach życia. Bóg daje nam przykazania, abyśmy się nie zagubili i nie utracili szczęścia. Poprzez przykazania stawia przed nami dobro i zło, życie i śmierć, i wzywa do pójścia drogą przykazań, czyli życia. Jezus ukazuje, że przykazania są związane z naturą człowieka, którą najlepiej zna Ten, kto ją stworzył. Słuchając ponownie fragmentu Ewangelii, miej na uwadze, że Bóg stawia przykazania, by posłużyły twojemu życiu, a nie odwrotnie.

Boże, dziękuję Ci za troskliwą miłość, którą ukazujesz w swoich przykazaniach. 

Chwała Ojcu…