Friday, 27 listopada 2020

Wyobraź sobie, że przemierzasz z Jezusem i uczniami piękny wiosenny ogród. Nagle Jezus przystaje na widok jednego z rosnących w nim drzew. 

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Łukasza
Łk 21,29-33
Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść: „Spójrzcie na figowiec i na wszystkie drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pąki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wszystkie wydarzenia, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą”.

Jezus zachęca uczniów do przyglądania się naturze. Uważne oczy są w stanie dostrzec kwiaty zwiastujące owoce, bogactwo i bujność, zmiany w przyrodzie. Biblia uczy, że Boga można spotkać we wszystkich rzeczach, między innymi w naturze, która podobnie jak obraz malarza, ma w sobie cząstkę swojego stwórcy. Kiedy ostatnio zatrzymałeś się, żeby to dostrzec? 

Jezus porównuje koniec świata do lata, czyli najpiękniejszej pory roku. To upojny czas kosztowania owoców wcześniejszego siania, wcześniejszego wysiłku. Drzewo figowe daje cień w upalne dni i owoce, które pojawiają się kilka razy w roku. Jako Kościół przypominamy drzewo, które jest sumą współpracujących gałęzi wszczepionych w życiodajne chrystusowe korzenie. Naszym przeznaczeniem jest rodzenie owoców Ducha Świętego, które są skutkiem przebywania z Nim i słuchania Słowa. Owoców łagodności, cierpliwości, dedykowanych dla innych, aby mogli kosztować. W jaki sposób współpracujesz z Chrystusem dla Jego królestwa?

Jezus mówi, że królestwo Boże jest bliżej, niż się zdaje. Co więcej, można go doświadczyć już teraz. Boże zaproszenie do wspólnego działania odnawia się o każdej porze dnia i nocy. Mimo że kwiaty zwiędną, Jego słowa nie ulegną przeterminowaniu. Posłuchaj Ewangelii i pomyśl, do jakiego działania zaprasza cię dziś Jezus.

Boże, dziękuję Ci, że troszczysz się o świat i zapraszasz mnie do współpracy ze Sobą. 

Chwała Ojcu…