Ustawienia

Ulubione 0
18
04.2024
Św. Ryszard Pampuri J 6,44-51
0,00 / 0,00

Saturday, 17 października 2020

Okres zwykły, Łk 12, 8-12
św. Ignacy Antiocheński

Jezus zwraca się do swoich przyjaciół i mówi im o tym, czego mogą doświadczyć podczas swojej wędrówki za Mistrzem. Wsłuchaj się w Jego słowa.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Łukasza
Łk 12, 8-12
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych. Każdemu, kto powie jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone. Kiedy was ciągać będą po synagogach, urzędach i władzach, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty pouczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć».

Chrześcijanin, wszędzie gdzie przebywa w trakcie swojej misji głoszenia Królestwa Bożego, może uczestniczyć w procesie sądowym. Jezus, jako fałszywie oskarżony, staje przed ludźmi, którzy są sędziami, uczeń zaś pełni rolę świadka. Nauka o wspierającym nas Duchu Świętym ma być pocieszeniem, zachęcającym do zdecydowanego przyznawania się do Jezusa. Czy jest coś co cię przed tym powstrzymuje?

Bycie świadkiem czy przyjmowanie nauczania Jezusa może być z różnych względów utrudnione. Bóg jest jednak wyrozumiały. Jego miłosierdzie może uzdrawiać ze słabości i grzechów zarówno tych, którzy głoszą Ewangelię, jak i jej odbiorców. Trzeba jednak współpracować z Duchem Świętym, który prowadzi nas ku znajdowaniu dobra. Jak możesz pokazać innym, że Bóg jest dobry i przyjmuje nas, mimo naszych niedoskonałości?

Nie jest naszą sprawą zastanawianie się, czy Jezus zostanie przyjęty jako Zbawiciel. Ostatecznie jedynie sprzeciw wobec Ducha jest rzeczą, której Bóg nie może przebaczyć. Nie jest to brak mocnej wiary czy przepełniony bólem sprzeciw wobec niezrozumiałej, przerastającej nas czasem rzeczywistości. Jest to zamknięcie od środka własnej duszy na bijącą głęboko w sercu ostatnią iskrę zaufania dobremu Bogu. Co robisz, by pielęgnować w sobie ufność do Jezusa?

Porozmawiaj z Jezusem o swoich poruszeniach podczas tej modlitwy, oddaj Mu wszystkie swoje myśli i pragnienia...

Chwała Ojcu...