Wednesday, 06 maja 2020

Jezus zaprasza apostołów do Jego intymnej, synowskiej relacji z Ojcem. Zwróć szczególną uwagę na słowa kierowane do uczniów. Spróbuj poczuć stan serca Jezusa, gdy je wypowiada, zupełnie jakbyś uczestniczył w tym spotkaniu. 

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Jana
J 14,6–14 
Jezus powiedział do Tomasza: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście”. Rzekł do Niego Filip: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy”. Odpowiedział mu Jezus: „Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: «Pokaż nam Ojca»? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła! Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, a nawet większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię”.

W momencie, gdy Jezus objawia swoją tożsamość uczniom, gdy nazywa się drogą, prawdą i życiem, uświadamia sobie również tożsamość Ojca. Innymi słowy, objawia się uczniom, tak jak Ojciec objawił się Jemu. Tym samym zaprosił apostołów do swojej relacji z Ojcem. Nie zatrzymał się tylko na przykazaniach, ale otworzył też serce przed ludźmi i zaprosił ich do środka. Wspomnij te chwile, gdy ktoś zaprosił cię do swojego serca. Przypomnij sobie te momenty, gdy ty zaprosiłeś kogoś do swojego serca. 

Jezus po to, by umożliwić apostołom poznanie Boga Ojca w Nim samym, kieruje ich uwagę na czyny i dzieła, których dokonuje, na fakty, których oni byli świadkami. Na to, że się pojawiły, zaistniały, a zwłaszcza na to, że były przepowiedziane przez proroków. Te fakty to znaki ich czasu, odpowiedzi na pragnienia ich serc. Jakie Bóg daje ci znaki dziś mocą Ducha Świętego? Jakie są twoje pragnienia serca? 

Na samym końcu Jezus zapewnia, że ci, którzy w Niego uwierzą, którzy Mu zaufają, sami będą dokonywać czynów takich jak On, a nawet większych. Wierzyć w Niego to przyjąć sercem to, co objawia – miłość Ojca względem człowieka. A czyny to nic innego jak akty miłości. Jakie odczucia budzi w tobie perspektywa dokonywania czynów takich jak Jezus czy nawet większych? Do czego czujesz się zachęcany teraz przez Boga? 
Ewangelia 

Proś Boga o łaskę w przyjęciu Jego miłości. 

Chwała Ojcu…