Ustawienia

Ulubione 0
24
04.2024
Św. Jerzy J 12,44–50
0,00 / 0,00

Saturday, 04 kwietnia 2020

Wielki Post, J 11,45–57
św. Izydor z Sewilli

Bywa, że sytuacje życiowe, które nas przerastają, powodują w nas zamieszanie, nieracjonalne działanie. Posłuchaj dzisiejszej Ewangelii z otwartym sercem, aby rozświetliła twoją rzeczywistość Bożym światłem. 

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Jana
J 11,45–57 
Wielu spośród Żydów przybyłych do Marii, ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego. Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił. Arcykapłani więc i faryzeusze zwołali Sanhedryn i rzekli: „Cóż zrobimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków? Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, a przyjdą Rzymianie i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród”. Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem, rzekł do nich: „Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod rozwagę, że lepiej jest dla was, aby jeden człowiek umarł za lud, niż miałby zginąć cały naród”. Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyższy kapłan w owym roku wypowiedział proroctwo, że Jezus ma umrzeć za naród, i nie tylko za naród, ale także po to, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno. Tego więc dnia postanowili Go zabić. Odtąd Jezus już nie występował otwarcie wśród Żydów, tylko odszedł stamtąd do krainy w pobliżu pustyni, do miasta zwanego Efraim, i tam przebywał ze swymi uczniami. A była blisko Pascha żydowska. Wielu przed Paschą udawało się z tej okolicy do Jerozolimy, aby się oczyścić. Oni więc szukali Jezusa i gdy stanęli w świątyni, mówili jeden do drugiego: „Jak wam się zdaje? Czyżby nie miał przyjść na święto?” Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali polecenie, aby każdy, ktokolwiek będzie wiedział o miejscu Jego pobytu, doniósł o tym, by można było Go pojmać. 

Gdy stajemy wobec sytuacji kryzysowych w naszym życiu, doświadczając bezradności, lęku czy zamętu, często pojawiają się myśli typu: „Musisz wziąć sprawy w swoje ręce, jakoś to załatwić, uporać się z tym!”. W dodatku im masz większe doświadczenie, jesteś bardziej inteligentny, masz dobre wykształcenie, tym pokusa, by sprawować kontrolę nad swoją rzeczywistością, jest silniejsza. A jak ty zachowujesz się w trudnych sytuacjach? Szukasz rozwiązań w pojedynkę, czy zwracasz się do Boga, aby cię przez nie przeprowadził? 

Zwróć uwagę, że to właśnie cuda uczynione przez Jezusa – czyli dobro, które wyświadczył napotkanym ludziom, było przyczyną, że stał się zagrożeniem dla arcykapłanów i faryzeuszów oraz powodem decyzji, by Go zabić. Czy twoja życzliwość też kiedyś została „ukarana”? Jak to wpłynęło na twoje nastawienie do czynienia dobra?

Nasze życie to obraz EKG – pojawia się czas pocieszenia i strapienia, ale to też znak, że żyjemy, a nie wegetujemy! Bóg dopuszcza w naszym życiu, aby zło chwilowo zatriumfowało. Możemy wtedy poczuć, jak niewiele sami z siebie jesteśmy w stanie zrobić, ale dostajemy wówczas szansę na to, aby całym sobą zwrócić się do Niego, prosić o pomoc, światło, wsparcie! Nasza bezradność, słabość stają się szansą – bo to miejsce pod obdarowanie Jego łaską! Jaką postawę przyjąłeś ostatnim razem, gdy doświadczyłeś słabości?

Panie, daj mi światło, bym w prawdzie spojrzał na swoje życie. Spraw, żebym przylgnął do Ciebie.