Sunday, 20 października 2019

Prawdopodobnie wielokrotnie prosiłeś Boga lub ludzi o pomoc. Możesz przypomnieć sobie ostatnią taką sytuację i spojrzeć na nią z perspektywy czasu. W tekście dzisiejszej Ewangelii Jezus zwraca uwagę właśnie na modlitwę prośby. 

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Łukasza
Łk 18,1–8 
Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać: „W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: «Obroń mnie przed moim przeciwnikiem!» Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: «Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie nachodziła mnie bez końca i nie zadręczała mnie»”. I Pan dodał: „Słuchajcie, co mówi ten niesprawiedliwy sędzia. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?”

W dzisiejszej Ewangelii Jezus zestawia postać miłosiernego Boga i sędziego, który nie liczy się z ludźmi. Zarówno sędzia, jak i Bóg wysłuchują proszących. Ich decyzje są jednak spowodowane różnymi motywami, choć skutek jest ten sam. Przyjrzyj się, jak patrzysz na Boga. Jak Go postrzegasz? Jak Bóg patrzy na twoje prośby? 

Zatrzymaj się nad postawą proszących. Zobacz, jakie cechy ich charakteryzują. Czym wyróżnia się wdowa na tle tych, „którzy dniem i nocą wołają”? W jaki sposób ty kierujesz swoje prośby? Jaka jest twoja modlitwa?

W zakończeniu dzisiejszej przypowieści Jezus zadaje również pytanie o wiarę osób proszących. Bóg z chęcią wychodzi naprzeciw ludzkim potrzebom i bolączkom, jednakże szuka w nas wiary. Jaki jest twój obraz Boga? Posłuchaj ponownie Ewangeliii.

Na zakończenie możesz podziękować Bogu za to, co dziś odkryłeś. Możesz także poprosić o wytrwałość, silną wiarę, ufność, czy też inną cechę, która wydała ci się szczególnie ważna w czasie tej modlitwy.