Wyobraź sobie żołnierzy szykujących się do długotrwałych walk. Zanim udadzą się na misję, przywódca udzieli im bardzo ważnych wskazówek. Wsłuchaj się w Jego słowa.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Mateusza
Mt 10,16–23
Jezus powiedział do swoich apostołów: „Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie. Miejcie się na baczności przed ludźmi! Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was prowadzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. Gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do innego. Zaprawdę, powiadam wam: Nie zdążycie obejść miast Izraela, nim przyjdzie Syn Człowieczy”.
To, co zapowiadał Jezus swoim uczniom, mogło wywołać w nich lęk. Nie takich rzeczy się spodziewali. Mesjasz, na którego czekali, miał wyzwolić Izraela, zrzucić obcą władzę, doprowadzić naród do potęgi. A Jezus zamiast o zaszczytach i władzy mówił o przesłuchaniach, prześladowaniach i sądach. Które z dzisiejszych słów Jezusa wywołują zaniepokojenie i lęk także w twoim sercu?
Jezus zapowiada uczniom, że będą przesłuchiwani, niesłusznie oskarżani i nienawidzeni. Będą cierpieć fizycznie i umierać, dlatego że przyznają się do Niego. Ta wizja była zupełnie niezrozumiała dla Żydów wychowanych w schemacie: czynię dobrze – Bóg mi błogosławi; jeśli dzieje mi się krzywda, to znaczy, że zgrzeszyłem. A w jakim schemacie ty działasz w relacji z Jezusem? Czego się spodziewasz, czego oczekujesz, a czego się obawiasz?
Przestraszonym wizją prześladowania uczniom Jezus udziela wielu wskazówek. Najważniejsza z nich to wezwanie do zaufania Duchowi Świętemu. Jeśli uczniowie pozwolą Mu się prowadzić, staną się kimś, przez kogo Duch będzie mógł działać i dawać świadectwo Bożej Miłości. Słuchając ponownie słów Ewangelii, zastanów się, na ile ty pozwalasz prowadzić się Bogu? W jakich sytuacjach opierasz się na sobie samym, a w jakich udaje ci się zawierzać wskazówkom Ducha Świętego?
Na koniec zastanów się, co najbardziej uderzyło cię w czasie medytacji. Poproś Ducha Świętego o zaufanie Mu pośród lęku i codziennych trudów.