Sunday, 04 maja 2025

Wyobraź sobie przyjaciół, którzy siedzą przy ognisku i jedzą to, co jeden z nich przygotował. Może jednym z nich jesteś ty?

 J 21,1–19 

Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: „Idę łowić ryby”. Odpowiedzieli mu: „Idziemy i my z tobą”. Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: „Dzieci, macie coś do jedzenia?” Odpowiedzieli Mu: „Nie”. On rzekł do nich: „Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie”. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: „To jest Pan!” Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. 

A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: „Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście”. Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: „Chodźcie, posilcie się!” Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: „Kto Ty jesteś?”, bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. 

A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?” Odpowiedział Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś baranki moje”. I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?” Odparł Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś owce moje”. Powiedział mu po raz trzeci: „Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?” Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: „Czy kochasz Mnie?” I rzekł do Niego: „Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego Jezus: „Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz”. To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: „Pójdź za Mną!” 

Jezus przygotowuje posiłek dla tych, którzy są Mu bliscy. Jego miłość przejawia się przede wszystkim w uczynkach. Nie wszyscy uczniowie w usłyszanym tekście są wymienieni z imienia. Dlatego tradycja mówi, że każdy z nas może czuć się zaproszony. Ty też. Przez chwilę trwaj razem z uczniami na posiłku, który przygotował dla was Jezus.

Spotkanie przy ognisku jest pełne zażyłości i życzliwości, gdyż Jezus zwraca się do uczniów bardzo czule: „dzieci”. Z pogubionych, poranionych, być może świadomych swoich małych niewierności uczniów Jezus na nowo tworzy wspólnotę. Do tej wspólnoty, do takiej bliskości zaprosił również ciebie w sakramencie chrztu świętego. Dzisiaj wspólnota stołu ze Zmartwychwstałym Jezusem to przede wszystkim Eucharystia. Jak przeżywasz wspólnotę stołu i bliskości z Jezusem?

W Zmartwychwstaniu chodzi o to, żeby nie zamknąć Jezusa w grobie, tylko szukać tam, gdzie jest życie, między ludźmi. Wiara w Zmartwychwstanie to wiara, że Jezus jest obecny w naszej codzienności. Myśląc o tej obecności, posłuchaj ponownie Ewangelii.

Posiedź jeszcze przez chwilę z Jezusem przy ognisku, milcząc lub rozmawiając z Nim.