Wednesday, 05 marca 2025

Wyobraź sobie, że siedzisz przy Jezusie. On chce się spotkać z tobą, aby u progu Wielkiego Postu powiedzieć ci coś ważnego.

Mt 6,1–6.16–18

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa ręka twoja, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie”.

W dzisiejszym Słowie jest moc optymizmu. Otrzymujesz zapewnienie, że Ojciec patrzy na ciebie wciąż i z miłością. Widzi każde twoje działanie, także to, które jest najmniejsze, ukryte przed ludzkim spojrzeniem. Zatrzymaj się przez chwilę przy tym pełnym dumy i miłości spojrzeniu Boga.

Jałmużna, modlitwa i post – dzisiejsza propozycja Jezusa odnosi się do całości ludzkiego życia: jałmużna do bliźnich, modlitwa do Boga, post do siebie. Te trzy elementy stanowią istotne punkty podparcia w drodze ku nie tylko Świętom Zmartwychwstania Pańskiego, ale także po prostu ku niebu. Wspinacze wiedzą, że właśnie trzy punkty podparcia zapewniają w wędrówce bezpieczeństwo, pomagają zachować równowagę i dobrą przyczepność, a tym samym nie tylko osiągnąć szczyt, ale czasem też uratować życie. Jak możesz tę równowagę pielęgnować w twojej codzienności? Jak reaguje na to twoje serce?

Porozmawiaj z Panem Jezusem o tym, co zrodziło się w czasie waszego spotkania. Opowiedz Mu o swoich odkryciach.

Chwała Ojcu...