Friday, 24 stycznia 2025

Przywołaj w pamięci ludzi, z którymi lubisz spędzać czas. Takich, którzy byli lub są twoimi towarzyszami w różnych obszarach życia.

Mk 3,13–19

Jezus wszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy. Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał.

Jezus wybrał Apostołów stanowiących fundament Kościoła. Patrzącym z boku mogło się wydawać, że są to ludzie nie wyróżniający się niczym szczególnym. Mógł przecież wybrać uczonych w Piśmie czy pobożnych faryzeuszy. A On wybrał prostych rybaków, sceptycznego Tomasza i pogardzanego celnika Mateusza. Ale Jezus wiedział, kogo wybiera. On znał ich potencjał i znał ich serca. Jakie są twoje zalety i mocne strony?

Jezus wezwał uczniów po imieniu, a oni przyszli do Niego. Usłyszeli Jego głos i odpowiedzieli na wezwanie. Bóg każdego człowieka woła po imieniu. Z każdym pragnie być blisko. Ciebie również przywołuje do siebie. W czym rozpoznajesz Jego głos? Jak odpowiadasz na Jego wołanie?

Jezus wybrał Dwunastu, aby Mu towarzyszyli. To jest pierwsze i najważniejsze zadanie, to istota uczniostwa. Codzienne przebywanie z Jezusem jest warunkiem koniecznym, by Go poznać, by przesiąknąć Jego zapachem. Dopiero wtedy można być wiarygodnym w głoszeniu Dobrej Nowiny i świadczeniu o Jego miłości. Zastanów się, jak na co dzień wygląda twoje towarzyszenie Jezusowi. Jakiego Jezusa poznałeś i ukazujesz Go innym ludziom?

Teraz możesz porozmawiać z Jezusem jak z najlepszym Przyjacielem o tym, co zrodziło się w twoim sercu podczas dzisiejszej modlitwy. Możesz też po prostu chwilę z Nim pobyć.

Chwała Ojcu...