Monday, 09 września 2024

Przypomnij sobie jakiś moment z twojego życia, kiedy doświadczyłeś dobra ze strony drugiej osoby: wsparcia w codziennych sprawach, dobrego słowa, docenienia twojego wysiłku, pomocy w przeprowadzce czy innego dobra.

Łk 6,6–11
W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go. On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: „Podnieś się i stań na środku!” Podniósł się i stanął. Wtedy Jezus rzekł do nich: „Pytam was: Czy wolno w szabat czynić coś dobrego, czy coś złego, życie ocalić czy zniszczyć?” I spojrzawszy dokoła po wszystkich, rzekł do niego: „Wyciągnij rękę!” Uczynił to, i jego ręka stała się znów zdrowa. Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, jak mają postąpić wobec Jezusa.

Trwał szabat, którego sensem jest odpoczynek, odbudowywanie sił, przywracanie życia. W synagodze było sporo ludzi: Jezus, uczeni w Piśmie, faryzeusze, człowiek z uschłą ręką i inni. Jedni urządzali polowanie na Jezusa, inni chcieli zaczerpnąć z Jego nauczania, a Jezus chciał przywracać życie. Gdybyś był wśród ludzi zebranych w synagodze, co dla ciebie byłoby ważne? 

Jezus zajmuje się tym, który jest w potrzebie. Część człowieka z uschłą ręką jest martwa. Jezus przywraca życie temu, co martwe. Czyni to, co w Jego przekonaniu jest dobre. Faryzeusze nie potrafili ucieszyć się z dobra. Oni karmili się swoją podejrzliwością i lękiem. Wyobraź sobie, że nadal jesteś w synagodze z innymi ludźmi. Jezus pochyla się nad twoimi potrzebami. Co chciałbyś, aby Jezus dzisiaj przede wszystkim zauważył?

Postawa Jezusa w dzisiejszej Ewangelii jest pełna miłości, dobroci, życzliwości. Słuchając ponownie tekstu Ewangelii, spróbuj zatrzymać się nad tym, co najbardziej chciałbyś wprowadzić w swoim życiu z postawy Jezusa.

Jeszcze przez chwilę pozwól swojemu sercu odpocząć przy Jezusie.


Chwała Ojcu…