Thursday, 01 sierpnia 2024

Spróbuj popatrzeć na naszą planetę oczami Boga, na miliony twarzy ludzi z różnych kontynentów, narodów i kultur: młodych i starych, uśmiechniętych i smutnych, strudzonych i wypoczętych...    

Mt 13,47–53
Jezus powiedział do tłumów: „Podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko?” Odpowiedzieli Mu: „Tak”. A On rzekł do nich: „Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare”. Gdy Jezus dokończył tych przypowieści, oddalił się stamtąd.

W Ewangelii morze symbolizuje świat wypełniony różnymi ludźmi. Każdy gdzieś podąża, coś tworzy, czegoś szuka. Ludzkie drogi układają się na niezliczone sposoby: jedne są właściwe, inne prowadzą na manowce. W myślach spójrz na własną drogę. Jaka ona jest? Prosta czy zawiła? Jakie znaki na niej dostrzegasz? Jakie są jej zbocza? Co widzisz daleko przed sobą?

Niezależnie od rasy, kultury i warunków, w których przypadło ludziom żyć, Bóg pragnie, żeby wszyscy cieszyli się szczęściem i stali się Jego przyjaciółmi, żeby obrana przez każdego droga miała równą nawierzchnię i prowadziła do spełnienia. Chrystus mówi dziś w sposób jasny i stanowczy o sprawach najwyższej wagi. Stawką przecież jest przyjęcie wiecznego szczęścia u boku Stwórcy. Przy końcu świata On chce widzieć ciebie u swego boku. Co czujesz, kiedy słyszysz o Bożych intencjach wobec ciebie? 

Chrystus dziś porusza też inny istotny problem – sprawę relacji rzeczy starych i nowych. Kiedy człowiek dołącza do uczniów królestwa niebieskiego, stare prawdy zaczyna wyrażać w nowy sposób. Duch Święty ożywia to, co było skostniałe, rzeczywistość nabiera świeżości i nowych kolorów. Spełnianie Bożych przykazań staje się naturalne i przyjemne. W jakich wymiarach życia potrzebujesz odnowienia, odświeżenia z pomocą Ducha Świętego?   

Na koniec spróbuj zobaczyć twarze ludzi, na których ci szczególnie zależy. Pomyśl, co chciałbyś w tej sytuacji Bogu o tym powiedzieć.  


Chwała Ojcu…