Saturday, 13 lipca 2024

Bóg chce być naszym przyjacielem i pragnie do nas mówić na różne sposoby. Posłuchaj, co dzisiaj chce ci powiedzieć w słowach Ewangelii:

Mt 10,24-33
Jezus powiedział do swoich apostołów: „Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy, jeśli uczeń będzie jak jego nauczyciel, a sługa – jak jego pan. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, to o ileż bardziej nazwą tak jego domowników. Nie bójcie się więc ich! Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach. Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież bez woli Ojca waszego żaden z nich nie spadnie na ziemię. U was zaś policzone są nawet wszystkie włosy na głowie. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed  ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie”.

Jezus zachęca nas do przyjęcia postawy ucznia. Bycie uczniem Jezusa to nie tylko słuchanie Nauczyciela, ale inspiracja Nim. Uczeń nie musi wszystkiego wiedzieć. Uczenie się to wejście w stały proces, który wymaga czasu i zakłada zgłębianie słów Nauczyciela, odczytywanie Jego gestów i znaków, by bardziej Go poznać i stawać się podobnym do Niego. Jak zgłębiasz naukę Jezusa?

Podążanie za Jezusem ma nas prowadzić do dawania świadectwa o tym, czego w tej relacji doświadczyliśmy. Każdy uczeń jest narażony na wiele niepowodzeń i potknięć, które wynikają z ludzkiej słabości. Ponadto świadczenie o Jezusie może wiązać się z różnymi trudnościami: z wyśmianiem, z odrzuceniem, z niezrozumieniem. Jezus jest tego świadomy, dlatego kieruje do swoich uczniów słowa „nie bójcie się!”.  Z jakimi reakcjami spotykasz się w swoim życiu, kiedy dajesz świadectwo o tym, czego doświadczyłeś w relacji z Jezusem?

Nauczyciel troszczy się o swojego ucznia, bo jest dla niego ważny. Nie zniechęca się jego upadkami i porażkami, ale nieustannie i cierpliwie tłumaczy, jak powinien postępować. Bóg z miłością patrzy nawet na zwierzęta i rośliny, a przecież każdy człowiek jest o wiele ważniejszy w Jego oczach. Bóg zna nas doskonale, wie z czym się zmagamy i jacy jesteśmy. A mimo to nigdy nas nie odrzuca. Spróbuj spojrzeć na siebie Jego oczami. 

Porozmawiaj z Bogiem jak przyjaciel z przyjacielem o tym, co wydarzyło się w czasie modlitwy.


Chwała Ojcu…